منطقه الموت در ناحیه شمالی ایران و در مسیر جاده لوشان- قزوین قرار دارد. این ناحیه در محدوده زون ساختاری البرز غربی- مرکزی قرار دارد. از لحاظ چینه شناسی سازندهای کرج، قم و فجن مشاهده می گردند. قدیمی ترین واحد سنگی منطقه منسوب به پالئوژن است و رسوبات عهد حاضر گزارش شده اند. این رخنمون ها شامل سنگهای رسوبی آهک، کنگلومرا، سیلت استون، شیل و تبخیری های میوسن بوده و سازند های آتشفشانی اسیدی تا حدواسط متشکل از توف و گدازه آندزیتی ، آگلومرا و تراکی آندزیت است. با توجه به استقرار توده های نفوذی متعدد منسوب به پالئوژن- نئوژن، مناطق وسیعی از رخنمون های دگرسانی شده ایجاد شده است. نتیجه فعالیت های پساماگمایی این منطقه پیدایش کانی های کائولن، آلونیت و سیلیس زایی در سطح وسیع است. بر این اساس، برای مطالعه دگرسانی های گرمابی در منطقه از داده های ماهواره ای سنجنده?etm ?^+ و زمین شناسی و مغناطیسی استفاده شده است. داده های اولیه، پس از اعمال تصحیحات اولیه ، مورد پردازشهای مختلف قرار گرفت . در این تحقیق سعی شد با ایجاد ترکیب های رنگی دگرسانی های موجود در منطقه شناسایی گردد. از یک سو، با استفاده از ترکیب های رنگی 741 و571 به ترتیب واحدهای آذرین و رسی موجود در منطقه شناسایی شد و از سوی دیگر از تکنیک کروستا نیز، دگرسانی های موجود در منطقه شناسایی و برش چگالی مربوطه تهیه گردید که در مطابقت با گسلهای موجود در منطقه و تغییرات مغناطیسی می باشند. همچنین سعی شد به کمک آنومالی های مغناطیسی منطقه، خطواره های مغناطیسی استخراج گردد و از تلفیق آن با گسلهای مستخرج شده از نقشه های زمین شناسی و ماهواره ای، نقشه گسلهای موجود در منطقه با روند شمال غربی- جنوب شرقی بدست آمد. سپس با نمونه برداری از مناطق پر پتانسیل، مشاهده شد که نمونه ها دقیقاً نشانگر بی هنجاری های موجود در منطقه می باشند. ضمناً بر اساس محاسبات آماری، قوی ترین ارتباط زایشی مس در منطقه اکتشافی، با عناصر نیکل و کلر بوده و بیشترین همبستگی روی با کروم می باشد. همچنین با توجه به نمودارهای پتروگرافی، ماگمای تشکیل دهنده سنگهای منطقه دارای ماهیت آلکالن دارد اما گرایش بیشتری به سمت ساب آلکالن داشته و سنگهای منطقه از آندزیت و بازالت و داسیت و بازالت آنذزیتی تشکیل شده است.