در این پژوهش به منظور مطالعه کاهش رطوبت با استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان منبع انرژی و بررسی عوامل موثر بر آن، دستگاه رطوبت زدای جذبی طراحی و ساخته شده است. در این سامانه به علت پایین بودن دمای احیای جاذب های مایع و قابلیت احیا توسط انرژی خورشیدی از جاذب مایع استفاده شده است. ویژگی مهم این دستگاه، فشرده(compact) بودن آن می باشد که امکان استفاده در محیط های کوچک را نیز فراهم می کند. این دستگاه از دو بخش اصلی کانال هوا ساز و رطوبت زدا تشکیل شده است. در بخش کانال هوا-ساز، با عبور هوا از درون یک گرمکن و سپس پاشش آب بر روی هوا، شرایط هوایی مناطق گرم و مرطوب شبیه سازی می شود. در بخش رطوبت زدا، با پاشش محلول نمک جاذب بر روی هوای گرم و مرطوب عبوری از آن، رطوبت کاهش می یابد. این سامانه مجهز به ابزارهای اندازه گیری از قبیل دما سنج و رطوبت سنج می باشد که قادر به اندازه گیری برخی از متغیر های موثر بر میزان رطوبت زدایی از هوا است. در این پژوهش به منظور شبیه سازی سامانه، معادلات حاکم بر فرایندهای رطوبت زدایی به کمک نرم افزار مطلب حل شده و نتایج حاصل از آن با نتایج حاصل از تحلیل تجربی مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که با تغییر دبی هوای عبوری از رطوبت زدا میزان نرخ رطوبت زدایی افزایش یافته ولیکن بازده انتالپی و بازده رطوبت زدایی کاهش می یابد. افزایش دمای هوای ورودی سبب کاهش نرخ رطوبت-زدایی و بازده رطوبت زدا شده ولی بر بازده انتالپی تغییر محسوسی اعمال نمی کند. افزایش محتوای رطوبت هوای ورودی، دبی محلول جاذب ورودی و غلظت محلول جاذب سبب افزایش در نرخ رطوبت زدایی و بازده رطوبت زدا می شود در حالی که افزایش دمای محلول جاذب ورودی سبب کاهش نرخ رطوبت زدایی و افزایش بازده رطوبت زدا می شود.