الکترونیک به طور پیوسته در مقیاس کوچک برای تقویت سیگنال های ضعیف بیوالکتریک توسعه داده شده است. در این مدارها نویز و توان مصرفی به خاطر کاشت تعداد زیادی از تقویت کننده ها باید کم باشد تا به بافت های عصبی آسیبی نرسد. شار گرمایی در حد 80 mw/cm^2 باعث نکروز ماهیچه ها می شود، برای کاشت های کوچک مزمن اتلاف توان نباید بیشتر از چند صد میلی وات شود. برای یک سیستم 1000 الکترودی ماکزیمم اتلاف توان در تقویت کننده خیلی کمتر از 1 میلی وات است، که شامل توان سایر اجزای سیستم کاشت الکترود از قبیل اندازه گیری نیست. در سال های اخیر با گسترش جهانی کامپیوترها، سیستم های الکتریکی و مصرف کننده های الکترونیکی قابل حمل، طراحی سیستم های ولتاژ و توان پایین اجباری شده است.