نام پژوهشگر: پرویز حیدری زاده
علی گل محمدی پرویز حیدری زاده
it is not possible to understand developments of a country’s culture and civilization without knowing his believes and myths. whether it is north or south, east or west, planes or mountains, sahara or deserts, here in iran every corner includes valuable and precious treasures which are known all over the world, and cultural – historical objects which are found here adorn all well known museums of the globe. zagros mountains, lorestan province locating at the heart of that, are not only the same, but are more prominent than other iranian regions. you can not find someone who does not know what the lorestani bronzes are, and there is no museum that not be pride of having a piece of that. the said bronzes which are manufactured four millenniums b.c. are admired nearly by all those researchers because of their beauty, diversity and technique. lorestani artistic works including stone engraves, bronzes and clays, show an ideal and metaphysical world beside real world which explain mental system of human beings on that era against sensations and phenomena happening around them. men main mental occupation on that time was he unknown world which had surrounded them, and they used to use the religion to fight life’s natural factors, and art was a tool of religious and mythical painting which was far from reality and had entered into the abstract domain. as natural objects have become subjects of lorestani art, it cleanses them from any non – intrinsic limitations and external factors which surround them and darken their meanings, and just shows their main specifications. artist in the said civilization is not searching for realism. although these are few works showing the nature, but in effect there is no wish to imitate touchable factors of the nature, and artist has turned real phenomena to encoded signs as per his own mentality. this procedure is called stylization.
علی گل محمدی پرویز حیدری زاده
شناخت سیر فرهنگ و تمدن و اندیشه ی مردم یک سرزمین جز با درک باورها، اعتقادات و اسطوره های آن سرزمین میسر نیست. شرق و غرب، شمال و جنوب، دشت و کوه، صحرا و بیابان، و وجب به وجب این سرزمین کهن و باستانی گنجینه های غنی و سرشاری است که آوازه ی آن شرق و غرب جهان را پر کرده و اشیای فرهنگی – تاریخی به دست آمده از آنها، زینت بخش تمامی گنجینه های معتبر دنیاست. سلسله جبال زاگرس و در قلب آن استان لرستان نیز نه تنها ازا ین شهرت جهانی بی بهره نیست، بلکه مزیتی دو چندان نسبت به بقیه نقاط ایران دارد.
نازلی عباس پور پرویز حیدری زاده
هنر گچبری از دیرباز در ایران مرسوم بوده ،ایرانیان این هنر را بیشتر در معماری برای زیبایی و تزیین به کار می بردند. گچ به عنوان ماده ای ساده، ارزان قیمت و در دسترس با تعالیم اسلامی مبنی بر سادگی، تمیزی و بی پیرایگی همسو و همخو بوده است که در دست هنرمند ایرانی به اوج شکوه هنری و قابلیت فنی خود دست پیدا می کند. در نقوش گچبری دره شهر(سیمره) تزیینات از تنوع و تکرار نقش مایه های گیاهی همچون برگ ها و پیچک های مو و خوشه های انگور، برگ کنگر، برگ نخل، میوه انار و... بهره گرفته شده است که با استفاده از علوم ریاضی و پیروی از قوانین درون قاب بندی های مختلف الشکل طراحی شده اند. این شهر وام دار مستقیم هنر به جای مانده از دوره ساسانی است و نقش مهمی در انتقال ساسانی به دوره اسلامی دارد. سازندگان این شهر در عین حال که از سنت های ایرانی پیروی کرده اند، از الگوهای هنر سوریه و مصر دوران اموی برای زیبا تر کردن محیط خود استفاده نموده اندو تاثیر فراوان پذیرفته اند. دیدن گیاهان و طبیعت منجمد شده در قاب های گچبری دره شهر نشان از علاقه ایرانیان به طبیعت با ساختن فضایی که تمثیلی از بهشت باشد پیوند داشته افزون بر اینکه شرایط بومی و محیطی منطقه در آفرینش گچبری ها تاثیر گذار بوده است. این تحقیق برپایه کاوش های باستان شناسی حاوی نقوش ارزشمندی است که با کاربردی کردن آن با استفاده از گرافیک محیطی و پیوند با سنت های گذشته به شیوه کتابخانه ای، به روش تطبیقی و به صورت استنتاجی انجام شده است.