مسکن به عنوان سرپناه از دیرباز مورد توجه بشربوده است. اهمیت بخش ساختمان در تولید ناخالص داخلی بدان حد است که در غالب کشورها، بیش از نیمی از تشکیل سرمایه ثابت ناخالص داخلی را شامل می شود که در آن سهم مسکن به تنهایی حدود 20 تا 50 درصد می باشد. هدف این تحقیق، بررسی و شناخت متغیرهای اقتصادی تاثیرگذار بر شاخص قیمت مسکن در مناطق شهری ایران می باشد. بدین منظور، از متغیرهای درآمد سرانه خانوارهای شهری و نرخ تورم به عنوان عوامل تعیین کننده تقاضای معکوس مسکن و متوسط هزینه حقیقی ساخت یک مترمربع بنا در مناطق شهری، قیمت سکه و شاخص قیمت مسکن با وقفه یکساله، به عنوان عوامل موثر بر عرضه مسکن استفاده گردیده است. برآورد مدل با استفاده از داده های فصلی سال های 1365: بهار تا 1387:اسفند مناطق شهری ایران و با به کارگیری مدل خودتوضیح برداری با وقفه های گسترده انجام گرفته است. نتایج حاصل از برآورد مدل، نشان می دهد مهم ترین عوامل اقتصادی موثر بر قیمت مسکن از سمت تقاضا به ترتیب، نرخ تورم، شاخص قیمت مسکن در سال قبل، درآمد خانوارهای شهری و درآمد نفتی می باشد، مادامی که عوامل موثر بر عرضه مسکن، شاخص قیمت مسکن با یک وقفه یک ساله، هزینه ساخت یک متر مربع بنا و قیمت سکه مشخص گردید. واژگان کلیدی:شاخص قیمت مسکن، مدل خود توضیح برداری با وقفه های گسترده، اثر بلند مدت