نام پژوهشگر: ارکیده دادرس

بررسی اثر آنژیوتانسین ii بر میزان بیان شدن پروتئین اینتگرین ?3 در سلولهای ملانومای b16-f10
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دارویی - دانشکده داروسازی 1391
  نیوشا اسفندیاری یگانه   ارکیده دادرس

مقدمه: ملانوما یک تومور بدخیم و متاستاز دهنده است که هنوز درمان موثری برای آن در دسترس نداریم. بنابراین فهم مکانیسم های مولکولی پیشرفت ملانوما به منظورکشف اهداف جدید برای درمان این بیماری اهمیت زیادی می یابد. گزارشهای مختلف بیانگر نقش آنتاگونیستهای گیرنده آنژیوتانسین ii در مهار رشد تومورهای مختلفی است. درچند مطالعه اخیر مشاهده شده که آنژیوتانسین ii میتواند بیان شدن برخی ازفاکتورهای مهم در رشد تومورها را افزایش دهد. علاوه بر این نقش اینتگرینها در رشد و متاستاز سلولهای توموری مختلف اهمیت زیادی دارد ولی نقش آنژیوتانسین 2 در میزان بیان شدن اینتگرینهای سلول تومورال هنوز معلوم نیست. مواد و روشها: . سلولهای ملانومای موشی b16f10 در محیط rpmi-1640 همراه با 1 درصد fbs کشت داده شدند و 22 ساعت قبل از آزمایش در محیط بدون سرم قرار گرفتند. آنژیوتانسین ii با غلظت های ( 10-8m ، 10-9 m ، 10-10 m و 0 m ) به تنهایی و یا در ترکیب با لوزارتان (10-6 m) در rpmi-1640 مورد آزمایش قرار گرفتند. 6 و 2 ساعت( سلول ها توسط ،2 ، پس از گذشت زمان انکوباسیون ) 1 تریپسین 0.05 ? (w/v) جدا و سپس سانتریفوژ شدند. بیان اینتگرین ?3 در سلول های لیز شده b16f10 ، توسط روش وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: آنژیوتانسین ii با غلظت nm 1 و nm 10 در زمان انکوباسیون 6 ساعت و با غلظت nm 10 در زمان انکوباسیون 2 ساعت توانست بیان اینتگرین ?3 را بصورت معنی داری در سلول های ملانوما b16f10افزایش دهد. لوزارتان اثر افزایشی همه غلظت های آنژیوتانسین ii در بیان اینتگرین ?3 را در تمام زمان های انکوباسیون به طور کامل مهار کرد. در نتیجه آنژیوتانسین ii ، از طریق فعال شدن گیرنده های at1 می تواند بیان اینتگرین ?3 را در سلولهای ملانوما b16f10 تحریک نماید. نتیجه گیری: این یک نتیجه گیری مهم است زیرا این عوامل در تهاجم ملانوما اهمیت دارند و ممکن است مهار کننده های گیرنده آنژیوتانسین نقش مهمی در درمان سرطان بازی کنند. این مطالعه اهمیت استفاده از داروهایی مثل لوزارتان را در کنار درمانهای استاندارد تومورها بیان می نماید.

استخراج، جداسازی ، شناسایی و تعیین مقدار اسیدهای چرب موجود در روغن دانه مورینگا پرگرینا بوسیله استخراج سیال فوق بحرانی و کروماتوگرافی گازی جرمی
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دارویی - دانشکده داروسازی 1393
  کامران مقدسی   مهناز قمی

از روش استخراج با سیال فوق بحرانی (sfe) برای استخراج روغن های مورینگا پرگرینا استفاده گردیده است. پارامترهای آزمایشی موثر در روش sfe مثل فشار، دما، حجم اصلاحگر، زمان استخراج استاتیک و دینامیک با استفاده از یک طراحی مختلط مرکزی (ccd) بعد از طرح فاکتوریال جزئی 2n-1 بهینه شدند. ترکیبات شیمیایی استخراج شده با روش sfe با استفاده از gc – ms تشخیص و اندازه گیری شدند. روغن های گیاهان ساختار پیچیده ای دارند که شامل چند جزء تا چند صد جزء می باشند. ترکیبات تشکیل دهنده عمده، اسانس ها شامل دو گروه مستقل، ترپن ها و ترپنوئیدها و گروه دیگر، متشکل از اجزای آروماتیک و آلیفاتیک با جرم مولکولی پایین می باشند. ترکیبات اصلی روغن استخراج شده با روش sfe در شرایط بهینه شامل اولئیک اسید (6/28%) ، لینولئیک اسید (83/29%) و بهنیک اسید (59/45%) هستند.