مرکبات جزو محصولات فساد پذیر کشاورزی است که پس از تولید با هزینه های بالا ضایع شده و از بین میرود، لذا استفاده از تیمارهایی که بتواند در طول مدت نگهداری در انبار از این امر مهم جلوگیری کند حائز اهمیت است.پرتقالهای والنسیا براساس طرح آماری فاکتوریل در پایه بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمارشامل شاهد و چهار نوع واکس و چهار تکرار در انبار سرد نگهداری و بعد از دو و چهار ماه نگهداری، کاهش وزن، اسیدیته، ویتامین ث، ph وtss آنها بررسی گردید و با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند.نتایج نشان داد که کیفیت میوه ها با گذشت زمان کاهش یافته و این کاهش کیفیت در پایان ماه چهارم نسبت به ماه دوم انبارداری معنی دار است. در میوه های شاهد و تیمارشده با عصاره برگ آلوئه ورا اختلاف معنی داری در کاهش وزن با بقیه انواع تیمارهای واکس نشان دادند. میوه های تیمار شده با روغن زیتون میزان اسیدیته بالاتری نسبت به همه گروهها داشتند و اختلاف معنی داری با گروه شاهد و تیمار با واکس تهیه شده در آزمایشگاه نشان دادند.میوه های تیمارشده باروغن زیتون پایین ترین ph را دارا بودند که با گروه شاهد و تیمار با واکس تهیه شده در آزمایشگاه اختلاف معنی دار داشتند. ویتامین ث در میوه های تیمارشده با واکس تهیه شده در آزمایشگاه کمترین میزان بود و با بقیه گروهها تفاوت معنی دار نشان داد. از نظر فشار پوست، رطوبت گوشت، رطوبت پوست و نسبت گوشت به پوست تفاوت معنی دار بین گروههای تیمار شده و شاهد مشاهده نگردید و مقدار tssدر گروه شاهد بطور معنی داری نسبت به بقیه تیمارها افزایش نشان داد. از لحاظ نتایج ارزیابی حسی پرتقال ها، گروه تیمار شده با پوشش عصاره برگ آلوئه ورا از نظر طعم تفاوت معنی دار با سایر تیمار ها داشت.