تجهیزات مورد استفاده در خیابانهای شهری یا اصطلاحاًً مبلمان شهری،از اجزای ضروری وجدایی ناپذیر شهرها به شمار می روند که سامان بخشی به فضاهای شهری را بر عهده دارند و کیفیت و کارایی زندگی را در شهر ارتقاء می دهند. فضاهای فافد تجهیزات و تسهیلات شهری به جامعه گریزی افراد منجر می شوند. در چنین شرایطی گسست اجتماعی، نبود شادابی و نشاط که لازمه سلامت عمومی جامعه است، این مناطق شهری را تهدید می کند و مبلمان شهری مناسب زمینه ساز نشاط اجتماعی شهروندان است که باعث حضور بیشتر وکیفی آنها ودر نتیجه افزایش مشارکت و هویت بخشیدن به شهروندان می شود . در این پایاننامه به بررسی تاثیر مبلمان شهری بر رضایت مندی شهروندان منطقه یک پرداخته شده است. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، مشاهدات میدانی، به دست آوردن اطلاعات از طریق پرسشنامه می باشد. و برای ارائه نتایج وآزمون فرضیات از روش آماری همبستگی پیرسون استفاده شده است. و نهایتاً تجزیه و تحلیل اطلاعات در محیط نرم افزار spss انجام پذیرفته است. وهمچنین برای محاسبه روایی هر یک از مولفه ها از تکنیک آلفای کرونباخ استفاده شده است. در این پژوهش جامعه آماری مورد مطالعه افراد ساکن در محدوده می باشند. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری تصادفی ساده بوده است که بر این اساس با استفاده از فرمول کوکران 200 نمونه در نظر گرفته شد، و با استفاده از پرسشنامه مدل لیکرت اطلاعات تکمیل گردید. نتایج نشان می دهند که وضعیت مبلمان شهری در محدوده مورد مطالعه از وضعیت مطلوبی برخوردار بوده است و نظم و ترتیب در استقرار، مکانیابی و نصب آنها مشاهده می شود و عموماً پاسخگوی نیاز شهروندان است.و رضایت مندی آنها را فراهم ساخته است. ایجاد فضاهای زیبا و دلپذیر و سازماندهی ساختارهای شهری موزون و متناسب در این منطقه نقش بسیار مهمی در ایجاد روحیه نشاط و شادابی و کاستن از تنشهای روحی شهروندان داشته است. واژگان کلیدی: شهر، مبلمان شهری، شهروندان، شادابی اجتماعی، رضایت مندی.