نام پژوهشگر: محمد مهدی عزیز اللهی

بررسی تطبیقی طلاق ثلاثه در فقه وحقوق
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه قم - دانشکده آموزشهای الکترونیکی 1391
  مسعود نیری   اسماعیل نعمت اللهی

درنظام حقوقی اسلام مرد می تواند تا سه بار زن خود را طلاق دهد جمع سه طلاق و جاری نمودن آن بایک صیغه به اتفاق تمامی فقهای شیعه و سنی به جز شافعی یکی ازصورت های طلاق بدعی به شمار می آید، با این وصف در مورد اثر چنین طلاقی چهار نظریه ی فقهی وجود دارد:جمهور فقهای متقدم اهل سنت از جمله ائمه ی مذاهب اربعه معتقدندکه جاری نمودن سه طلاق با یک صیغه موجب وقوع هر سه طلاق شده وآثار طلاق مرحله ی سوم را به جای می گذارد. بیشتر فقهای امامیه و تعدادی از متقدمین و همچنین اکثر علماء و اندیشمندان متأخر ومعاصر اهل سنت، قائل به وقوع یک طلاق می باشند اقلیتی از فقهای امامیه طلاق ثلاثه را لغو و بی تأثیر می دانند.نظریه دیگری که چندان قابل توجه نبوده و مورد پذیرش مذاهب اسلامی قرار نگرفته است، قائل به تفکیک بین مدخولٌ بها وغیر آن می باشد و اجرای یک باره ی طلاق ثلاثه را فقط در مورد مدخولٌ بها موجب وقوع سه طلاق می داند با بررسی مستندات و ادله دیدگاههای مذکور می توان گفت جاری نمودن طلاق ثلاثه در صورت دارا بودن شرایط از جمله قصد و اراده طلاق دهنده و حضور دو شاهد عادل در هنگام اجرای صیغه، صرفاً موجب وقوع یک طلاق می شود و این نظریه علاوه بر مبانی استدلالی بسیار مستحکم و موافقت با منابع اصلی تشریع، از پشتوانه ی خرد جمعی نیز برخوردار است به نحوی که امروزه قانون احوال شخصیه بیشترکشورهای اسلامی بر این اساس تدوین شده است