در این پژوهش به بررسی تأثیر مولفه های اقتصاد دانش محور بر رشد بهره وری کل عوامل تولید کشورهای منتخب عضو سازمان کنفرانس اسلامی در دوره زمانی 1996- 2008 با استفاده از روش panel data پرداخته شده است. هم چنین جهت مقایسه نتایج ، بررسی مذکور در دو گروه کشوری (گروه هفت و کشورهای موسوم به اقتصاد نوظهور) نیز صورت گرفته است. نتایج حاصله در کشورهای منتخب عضو کنفرانس اسلامی نشان می دهد مولفه نسبت انباشت هزینه های آموزشی به تولید ناخالص داخلی در این کشورها تأثیر منفی بر رشد بهره وری کل عوامل دارد که از جمله دلایل آن می توان به عرضه محور بودن بازار سرمایه انسانی و تخصیص هزینه های آموزشی در کانال های نامتعارف و برنامه های تحصیلی و آموزشی نامرتبط به بازار کار در این کشورها اشاره نمود. هم چنین نتایج بیانگر تأثیر مثبت ولی ناچیز نسبت انباشت تحقیق و توسعه داخلی( به دلیل عرضه محور بودن فعالیت های تحقیق وتوسعه داخلی) و خارجی به تولید ناخالص داخلی بر بهره وری کل عوامل کشورهای عضو کنفرانس اسلامی است. اما در مقابل تأثیر نسبت انباشت فناوری اطلاعات و ارتباطات به تولید ناخالص داخلی مثبت و معنادار بود که انتظارات تئوریک را تایید می نمود. در ضمن نتایج آزمون تاثیر مثبت و معنادار تمام مولفه های مستقل بر رشد بهره وری کل عوامل کشورهای اقتصادهای نوظهور و گروه هفت را تایید می کند.