نام پژوهشگر: اقبال ساعدی

بررسی بدیع در دیوان سحاب اصفهانی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سیستان و بلوچستان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1392
  اقبال ساعدی   عباس نیکبخت

سحاب اصفهانی از شاعران سده ی سیزدهم هجری است که کمتر در جامعه ی ادبی مطرح شده، وی مدتی از عمر خود را به مدح فتحعلی شاه قاجار و برخی دیگر از رجال سیاسی در بار او گذراند.در فن شعر از استادان مطرح این دوره است و شیوه ی قدما از جمله حافظ و سعدی را دنبال می کند. شعر سحاب ساده، دلنشین و ملایم است.کلمات و ترکیبات متناسب با درونمایه های شعری اش برگزیده که از پیچیدگی و ابهام های دور از ذهن، خالی است شعر او به سبب همین سادگی در مخاطب تأثیری شگرف دارد و این تأثیر گذاری مرهون به-کارگیری شگردها و صنایع بدیعی لفظی و معنوی است، همین امر نگارنده را بر آن داشت تا به بررسی و کشف صنایع بدیعی در دیوان این شاعر که کمتر مورد توجه جامعه ی ادبی، بوده است بپردازد. این پژوهش در سه بخش تنظیم شده است.بخش اوّل: کلیات در سه فصل شامل(مقدمه، معرفی شاعر و بلغت و بدیع).بخش دوّم: بدیع لفظی در سه فصل شامل(روش تسجیع، روش تجنیس و روش تکرار).بخش سوم: بدیع معنوی در شش فصل شامل(روش تشبیه، روش تناسب، روش ایهام، روش ترتیب کلام، روش تعلیل و توجیه و خاتمه در بدیع معنوی