پوست اولین سد دفاعی در مقابل محیط خارجی بوده و اعمال فیزیولوژیکی طبیعی داخل بدن را امکان پذیر می کند و در حفظ ثبات محیط داخلی بدن نقش تعیین کننده ای دارد. لایه موکوس روی سطح بدن ماهی حاوی ترکیبات ضد میکروبی است که اولین لایه دفاعی بر علیه پاتوژن ها را فراهم می کند. موکوس به وسیله برخی از سلولهای اپیدرم به نام سلول های جامی شکل و گرزی شکل ترشح می شود و عمدتا شامل موسین و دیگر گلیکوپروتئین می باشد. خاصیت ضد میکروبی موجود در موکوس اپیدرم بر علیه پاتوژن های عفونی برای اولین بار در قزل آلای رنگین کمان به اثبات رسید. تعداد و پراکنش سلول های جامی شکل ترشح کننده موکوس اپیدرم بسته به جنس ماهی, فصل تولید مثلی و گونه ماهی متفاوت می باشد. بر همین اساس در تحقیق حاضر ساختمان بافت شناسی اپیدرم و پراکنش سلول های موکوسی در ماهیان بالغ و نابالغ مورد مطالعه قرار داده شد. در این پژوهش تعداد 20 ماهی کپور نقره بالغ و نابالغ در فصل بهار مورد استفاده قرار گرفتند و برای انجام مطالعات میکروسکوپی از نواحی سر، پشتی، شکمی و دمی برش هایی به ضخامت 5/0 میکرون تهیه و مورد رنگ آمیزی h&e، pas ، ab(ph=2.5) و ab(ph=2.5)-pas قرار گرفتند. جهت مطالعه هیستومتریک، سلول ها در 100 میکرومتر از طول اپیدرم هر ناحیه مورد شمارش و بررسی مقایسه ای قرار گرفت. نتایج مشاهدات نشان داد که در اپیدرم ماهی کپور نقره ای سلول های موکوسی هشدار دهنده و سلول های موکوسی حاوی موکوس خنثی وجود دارند که تعداد آنها در نواحی مختلف پوست متفاوت بوده و دارای ماهیت شیمیایی متفاوتی نیز می باشند.