منطقه خوانسار- بویین میاندشت در شمال غربی اصفهان قرار گرفته است. ازآنجا که این منطقه در پهنه زمین ساختی سنندج – سیرجان واقع شده است دستخوش دگرریختی شدیدی شده و دارای شکستگی های فراوان می باشد. تحلیل این شکستگی ها به دلیل اهمیت و تاثیر آنها در اجرا پروژه های عمرانی و مهندسی از جمله تونل خوانسار – بویین میان دشت هدف اصلی این تحقیق می باشد. در این راستا نحوه و میزان تراکم شکستگی ها و نیز موقعیت مکانی و هندسی آنها و رابطه آنها با چین خوردگی اصلی منطقه ناودیس خوانسار مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور در این پژوهش با استفاده از داده های صحرایی و نرم افزارهای ترسیمی ابتدا هندسه و کینماتیک ناودیس خوانسار که چینی است با راستای شمال باختر به جنوب خاور و برگشته بود بررسی شد. این چین موازی و از نوع شبه استوانه ای می باشد و عمده ساختار های منطقه از جمله شکستگی ها ارتباط تنگاتنگی با این چین دارند. درزه ها و گسل ها در محدوده این ناودیس و ساختگاه تونل خوانسار – بویین میان دشت برداشت و در نرم افزار های stereo32 و georient پردازش و سپس تفسیر گردیده است. بر اساس نتایج حاصل از این تحلیل و تفسیر ها می توان گروهی از درزه ها را قبل از تکتونیک، گروهی را مربوط به چین خوردگی یا همراه تکتونیک و تعدادی از شکستگی ها را بعد از تکتونیک در در نظر گرفت. از میان این شکستگی ها ، شکستگی هایی که همزمان با تکتونیک به وجود آمده در عمق دارای گستردگی هستند و این مسئله از دیدگاه ژئومکانیکی حائز اهمیت می باشند لذا در اجرای پروژه تونل خوانسار باید مورد توجه قرار گیرد. از دیدگاه زمین شناسی مهندسی با استفاده از آزمایش های مقاومت تک محوری، بارگذاری نقطه ای، چکش اشمیت و اولتراسونیک مشخص گردید آهک ماسیو صخره ساز و اوربیتولین دار مقاومت بالا، تناوب شیل آهکی و سنگ آهک مقاومت متوسط و اسلیت های سیاه از مقاومت ضعیفی برخوردار است که باعث می شود از ساپورت های با ضریب اطمینان بالاتری استفاده گردد. . با توجه به امتداد تونل(nne-ssw) ، شیب زیاد شکستگی ها، و تنش های حاکم بر تونل احتمال ایجاد گوه های لغزشی در دیواره و سقف سمت چپ تونل (مسیر اجرایی1391) بالا می باشد. از این رو در حفاری تونل به روش آتشکاری به گونه ای باید عمل کرد که از تمرکز تنش ها و لغزش گوه ها به داخل سازه تونل پیشگری به عمل آید.