هدف پژوهش حاضر، بررسی شیوه های درست و کارآمد آموزش مهارت های زندگی و مهارت های اجتماعی به دانشجویان در راستای کاهش آسیب های زندگی (دانشکده فنی دکتر شریعتی ) می باشد.جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دوره های کاردانی و کارشناسی دانشکده فنی دکتر شریعتی 1390 در کلاسهای آموزش مهارت های زندگی شرکت داشتند تعداد - که در سال تحصیلی 1391 500 نفر را شامل می شود . تعداد 217 نفر بر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه با روش نمونه- گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و روایی و محتوایی آن به تایید صاحب نظران رسید و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 89 % بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (درصد، فراوانی، میانگین، وابسته استفاده گردید. یافته های t مستقل و t انحراف استاندارد و رتبه درصدی) آزمون های پژوهش بیانگر آن است که از میان روشهای آموزش مهارتهای زندگی و اجتماعی به دانشجویان، روش تلفیقی در اولویت اول و پس از آن روشهای الگوی ایفای نقش، بحث گروهی و حل مسئله قرار دارند. روش سخنرانی از پایین ترین رتبه در میان دانشجویان برخوردار است . همچنین نتایج اولویت بندی نوع ارائه آموزش مهارتهای زندگی و اجتماعی در میان دانشجویان بیانگر آن است که ارائه از طریق برگزاری کارگاههای آموزشی در دانشگاهها و استفاده از فیلم و تئاتر به ترتیب با بالاترین اولویت و در مقابل ارائه آموزش مهارتها از طریق انتشار جزوات و بروشورها در پایین ترین اولویت قرار گرفته است. همچنین از دیدگاه دانشجویان کارشناسی و کاردانی دانشکده فنی بین نوع و روش ارائه آموزش مهارتها ی زندگی واجتماعی تفاوت وجود دارد.