به منظور محاسبه رشد ژنتیکی طرح هسته ی اصلاح نژاد در گوسفندان اردبیل و گیلان، مقایسه ی آنها و تعیین بهترین ساختار و نرخ انتقال بهینه در این دو جمعیت از یک مدل قطعی شبیه سازی رایانه ای استفاده شد. داده ها شامل اطلاعات جمع آوری شده طی سالهای 90 -74 در ایستگاه اصلاح نژاد گوسفند مغانی و اداره ی جهاد کشاورزی شهرستان رشت طی سالهای 78 -73 بود. با استفاده از معادلات اساسی مربوط به پیش بینی رشد ژنتیکی در سیستم اصلاح نژادی هسته، برنامه ی رایانه ای تهیه شد تا با شبیه سازی برنامه های اصلاح نژادی دو استان اردبیل و گیلان رشد ژنتیکی مورد انتظار پیش بینی شود. تابع هدف عبارت بود از ارزش ژنتیکی صفت وزن از شیرگیری که به عنوان یکی از صفات اقتصادی مهم در گوسفند محسوب می شود. در گوسفند مغانی رشد ژنتیکی تابع هدف در شرایط وجود سیستم اصلاح نژاد هسته تک پایه 1560/0 کیلوگرم در سال و در شرایط وجود چندین گله پایه ، 1562/0 کیلوگرم در سال بدست آمد که نشان داد وجود چند گله ی پایه عملکرد بهتری بعلت تنوع موجود در فاصله ی نسل آنها دارد. در گوسفند گیلانی و در شرایط فعلی که بصورت یک گله ی واحد و بدون ساختار هسته ای بود، رشد ژنتیکی 2955/0 کیلوگرم در سال بدست آمد. شبیه سازی یک طرح اصلاح نژاد هسته ی باز در گوسفندان گیلان و اردبیل و با پارامتر های ژنتیکی یکسان نشان داد تفاوت مشاهده شده ی فعلی به میزان زیادی از بین می رود. این موضوع نشان می دهد دلیل اصلی تفاوت رشد ژنتیکی دو جمعیت، تفاوت در پارامتر های ژنتیکی آنهاست. بطور کلی برای هر دو جمعیت پیشنهاد می شود استفاده از روش هسته ی باز با تامین حداکثر 25 درصد ماده های هسته از پایه و 75 درصد نر های پایه از هسته، به بالاترین رشد ژنتیکی سالانه در تابع هدف منجر می شود.