سیاست تقسیم سود یکی از بحث برانگیزترین مباحث مالی است. الگوهای نظری متضاد که گاهاً فاقد پشتوانه قوی تجربی هستند، به دنبال توضیح سیاست های تقسیم سود شرکت می باشند. تقسیم سود از دو جنبه بسیار مهم قابل بحث است. از یک طرف عامل اثر گذار بر سرمایه گذاری های پیش روی شرکتها می باشد، که موجب کاهش منابع مالی داخلی و افزایش نیاز به منابع مالی خارجی می شود. از طرف دیگر بسیاری از سهامداران شرکت خواهان تقسیم سود نقدی هستند. از اینرو مدیران با هدف حداکثر کردن ثروت سهامداران، همواره باید بین علایق مختلف آنان و فرصت های سودآور سرمایه گذاری، تعادل برقرار کنند. بنابراین تصمیمات تقسیم سودی که از سوی مدیران شرکت ها اتخاذ می شود بسیار حساس و دارای اهمیت است. اشاره به سیاست تقسیم سود در یکی از معتبرترین کتب مدیریت نظیر برلی، مایرز و الن (2006) به عنوان یکی از ده مسئله حل نشده درحوزه مدیریت مالی نیز موید اهمیت و جایگاه این موضوع و لزوم انجام تحقیقات بیشتر برای درک جنبه های مختلف آن است. با توجه به اهمیت سیاست تقسیم سود شرکت ها شناسایی عوامل موثر بر آن حائز اهمیت است. هدف اصلی تحقیق حاضر این است که قدرت توضیح دهندگی جریان نقدی عملیاتی و عایدی را در سود تقسیمی شرکت ها بررسی کند. برای بررسی موضوع فوق با استفاده از روش بررسی میدانی و اسنادکاوی، اطلاعات واقعی 99 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1390 – 1381، استخراج و با استفاده از روش های آماری توصیفی و الگوی داده های تابلویی مورد آزمون و تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاصل از آزمون های مورد نظر و مدل های برآورد شده، بیانگر بیشتر بودن قدرت توضیح دهندگی عایدی هر سهم، نسبت به جریان نقدی عملیاتی هر سهم، در تقسیم سود می باشد. کلمات کلیدی: جریان نقدی عملیاتی هر سهم، عایدی هر سهم، سود نقدی قابل تقسیم هر سهم