چکیده: هدف: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی گشتالت درمانی بر افزایش شادکامی سالمندان انجام شده است. روش بررسی: طرح پژوهشی حاضر از نوع آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری شامل سالمندان عضو کانون جهاندیدگان شاد بود. با استفاده از چک لیست ملاک های ورود و خروج و اجرای آزمون کوتاه شناختی تعداد 50 نفر از سالمندان مورد ارزیابی و از میان آنان 28 نفر واجد شرایط ورود به مطالعه انتخاب شده و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. مقیاس شادکامی آکسفورد برای دو گروه اجرا شد. جلسات گشتالت درمانی برای گروه مداخله بصورت هفتگی در هشت جلسه برگزار گردید. پس از جمع آوری داده های پس آزمون، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری t برای گروه های مستقل انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت میانگین نمرات شادکامی دو گروه معنی دار است و گشتالت درمانی بصورت معنی دار موجب افزایش شادکامی سالمندان می شود(p<0.01). همچنین مقایسه نمرات میانگین پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه حاکی از افزایش نمرات شادکامی در کلیه خرده مقیاس ها در مقطع پس آزمون با اختلاف معنی دار بود(p=0.000). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که گشتالت درمانی می تواند در ارتقای عواطف مثبت و شادکامی سالمندان مفید باشد. اجرای چنین جلسات گروهی در اقامتگاه ها و مراکز تجمع سالمندان توصیه می شود. کلیدواژه: گشتالت درمانی؛ شادکامی؛ سالمند؛ روانشناسی مثبت