طلاق عاطفی، نماد وجود مشکل در روابط زناشویی است که منجر به اختلال در کارکردهای روانی، جسمی، عاطفی و کلامی می شود. هدف. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کاهش طلاق عاطفی و پیامدهای روان شناختی آن بود. مطالعه اول به بررسی رابطه طلاق عاطفی، آسیب های روان شناختی (افسردگی، اضطراب و تنیدگی) و دلزدگی زناشویی و مطالعه دوم به اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کاهش طلاق عاطفی و پیامدهای روان شناختی آن پرداخت. روش. مطالعه اول از نوع توصیفی همبستگی و مطالعه دوم از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه در مطالعه اول، 75 نفر از افراد متأهل و در مطالعه دوم، 24 نفر از زنان متأهل شاغل در مرکز بهداشت شهر مشهد بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه، 12 نفر) جایگزین شدند. مداخله در قالب هشت جلسه دو ساعتی به صورت دوبار در هفته اجرا شد. ابزارهای هر دو مطالعه، مقیاس طلاق عاطفی (edm)، آسیب روان شناختی (dass-21) و دلزدگی زناشویی (cbm) بود. یافته ها. در مطالعه اول، از آزمون همبستگی پیرسون و در مطالعه دوم از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج مطالعه اول نشان داد بین طلاق عاطفی و پیامدهای روان شناختی آن رابطه مثبت معناداری وجود دارد(بالای 60%). و علاوه بر این، بین طول مدت ازدواج و متغیرهای طلاق عاطفی، پیامدهای روان شناختی (افسردگی و اضطراب ) و دلزدگی رابطه معناداری یافت نشد، تنها در مورد استرس این رابطه معنادار بود. در مطالعه دوم، گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری را در طلاق عاطفی و پیامدهای روان شناختی نشان داد. نتیجه گیری. واقعیت درمانی گروهی می تواند به زوج هایی که درگیر طلاق عاطفی هستند کمک کرده و پیامدهای روان شناختی آن را کاهش دهد.