هدف از این مطالعه، ارزیابی اثرات اسیدهای چرب امگا-3 ( لینولنیک اسید) بر دینامیک فولیکولی تخمدان، وضیعت متابولیک و عملکرد تولید مثلی در گاوهای هلشتاین چند شکم زایش بالافاصله بعد از زایش بود. گاوهای هلشتاین (25=n) به صورت تصادفی به یکی از دو جیره؛ - جیره دارای 4/1% چربی مکمل اشباع (روغن نخل اشباع) با نام تجاری پالمک (جیره شاهد؛ 13=n) و 2- جیره دارای 4/1% چربی مکمل از منبع دانه بذرک فرآوری شده (اکسترود شده) که حدود 38% از روغن آن لینولنیک اسید (امگا-3) می باشد (جیره امگا-3؛ 12=n). در روزهای 34 و 48 پس از زایش، دام ها با دو تزریق پروستاگلاندین به فاصله 14 روز جهت مطالعه دینامیک فولیکولی همزمان شدند. اولتراسونوگرافی بعد از دومین تزریق پروستاگلاندین برای بررسی الگوی رشد فولیکول های تخمدان شروع و تا سیکل بعدی ادامه یافت. از روز زایش به مدت ده هفته، هر دو هفته یکبار نمونه های خونی جهت آنالیز پارامترهای خونی از جمله؛ گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، پروتئین کل، آلبومین، اوره و پروژسترون خون جمع آوری شدند. نرخ مرگ و میر رویان با استفاده از تفاضل نرخ آبستنی در دو مقطع زمانی بین 21 و 38 روزگی و نیز بین 38 و 61 روزگی تعیین شد. تیمارهای آزمایشی در طول ده هفته اول شیردهی، تاثیری بر غلظت گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید و غلظت پروژسترون پلاسما نداشتند (05/0p>)، اما غلظت های پروتئین کل و آلبومین پلاسمای گاوهای تغذیه شده با دانه بذرک در مقایسه با گاوهای تغذیه شده با جیره شاهد پایین تر بود (05/0p<). با این حال، غلظت گلوبولین در طول ده هفته اول شیردهی در گروهی که با جیره حاوی دانه بذرک تغذیه شده بودند نسبت به گروهی که با روغن پالم تغذیه شده بودند افزایش داشت (05/0p<). تفاوت معنی داری در هیچ یک از شاخص های مرتبط با عملکرد تولیدمثلی در بین گروه شاهد و امگا-3 دیده نشد (05/0p<)، اما نرخ مرگ و میر رویان در گاوهای تغذیه شده با دانه بذرک در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود. فراسنجه های رشد فولیکولی مربوط به اولین و سومین موج فولیکولی در دو تیمار آزمایش تفاوت معنی داری نداشتند (05/0p<). اما، دومین موج فولیکولی به طور معنی داری در گاوهای تغذیه شده با جیره امگا-3 زودتر شروع شد. جیره امگا-3 در مقایسه با گروه شاهد تعداد فولیکول های با اندازه کوچک و بزرگ و نیز تعداد کل فولیکول ها را افزایش داد. در مجموع، استفاده از چربی مکمل امگا-3 (دانه بذرک) به عنوان یک استراتژی تغذیه ای می تواند بازده تولیدمثل گاوهای شیری پر تولید را بهبود دهد.