چکیده هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر مصرف مکمل امگا-3 در یک دوره تمرین هوازی فزاینده بر پاسخ سایتوکاین های پیش التهابی tnf-?،?1-ilو شاخص مقاومت انسولینی در مردان دیابتی نوع 2 بود. بدین منظور 30 مرد مبتلا به دیابت نوع دو با میانگین سن8/7±75/51سال، به عنوان آزمودنی های پژوهش به سه گروه مصرف مکمل(10نفر)،گروه تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل(نفر10) وگروه کنترل(10 نفر) تقسیم شدند. گروهمصرف مکمل وگروه تمرین هوازی همراه با مصرف مکملبه مدت 8هفته،3 جلسه در هفته و هر جلسه 40 تا 50 دقیقه به فعالیت هوازی که شامل دویدن بر روی نوارگردان با شدت های فزاینده بود،پرداختند. نمونه های خون جهت انداه گیری میزان سایتوکاین های tnf-?، ?1-il به روش الایزا در سه مرحله،هفته صفر،هفته چهارم(میان آزمون)و هفته هشتم(پس آزمون)از آزمودنی ها در حالت ناشتا، جمع آوری شد.تحلیل آماری دادهها از طریق آنالیز واریانس (anova) با اندازه گیری های مکررانجام شد. نتایج: نشان داد مصرف امگا-3 به مدت 8 هفته، باعث کاهش معنی دار درسطوح استراحتی tnf-?(001/0p<)و ?1-il می شود.در پاسخ به تمرین های هوازی فزاینده همراه با مصرف مکمل امگا-3 منجر به کاهش بیشتر در سطوح سرمی , و ?1-il tnf-? و مقاومت به انسولین شد.نتیجه گیری:در حالیکه مکمل امگا-3 باعث کاهش مقاومت به انسولین و شاخص های التهابی می شود، اما اضافه کردن تمرین هوازی به این مداخله تغذیه ای باعث مضاعف شدن این بهبودی می گردد.