چکیده: هدف از این پژوهش مقایسه طرحواره های شناختی و راهکارهای مقابله ای در افراد وابسته به داروهای روانگردان و افراد عادی می باشد. جامعه آماری کلیه افراد مذکر وابسته به داروهای روانگردان در مراکز ترک اعتیاد و بازتوانی و افراد عادی مذکر که تا کنون سابقه استفاده از داروهای روان گردان و افیونی نداشتندو نمونه شامل 50 نفر افراد وابسته به داروهای روانگردان و 50 نفر افراد عادی که با روش خوشه ای انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسشنامه طرحواره یانگ 75 سئوالی( 1990-2001) و پرسشنامه راهکاری های مقابله ای کارور 60 سئوالی ( 1989) جمع آوری گردید برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل و آزمون تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد . نتایج تحلیل ها نشان داد که افراد وابسته به داروهای روانگردان در تمامی ابعاد طرحواره های ناسازگار بجز بعد ایثار با افراد عادی تفاوت معنی دار دارند و افراد وابسته به مواد از راهکار مقابله ای اجتنابی و افراد عادی از راهکار مقابله ای مساله مدار و هیجان مدار استفاده می کنند. نتایج آزمون تحلیل واریانس دو طرفه نشان داد که در طرحواره شناختی اثر گروه در افراد وابسته به مواد و افراد عادی تفاوت معنا دار وجود دارد ولی اثر تحصیلات و تاثیر تعاملی تحصیلات در گروه تفاوت معنی دار وجود ندارد درراهکارهای مقابله ای مساله مدار اثر گروه و تحصیلات و تاثیر تعاملی تحصیلات در گروه معنی دار ولی در راهکار مقابله ای هیجان مدار و اجتنابی اثر گروه معنی دار ولی اثر تحصیلات و تاثیر تعاملی تحصیلات در گروه تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود ندارد . کلید واژه ها: طرحواره های شناختی ، راهکارهای مقابله ای ، افراد وابسته به داروهای روانگردان