نام پژوهشگر: مریم رامادان
مریم رامادان فهیمه انصاریان
چکیده در این رساله، مسأله به کارگیری قصه و روش قصه گویی به عنوان یک شیوه آموزشی در قرآن و دلالتهای تربیتی آن، مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در این پایان نامه توصیفی- تحلیلی جامعه تحقیق شامل قرآن، کتاب ها، مقالات، پایان نامه ها وکنفرانس ها و نمونه شامل تمام منابع درحد بضاعت محقق است. اهداف تحقیق: 1-تبیین جایگاه قصه و قصه گویی در قرآن به عنوان شیوه ای برای آموزش2-تبیین جایگاه آموزشی روش قصه و قصه گویی برای همه مراحل سنی، با توجه به رویکرد قرآن و3- تبیین به کارگیری روش قصه و قصه گویی در نظام آموزشی رسمی، با توجه به رویکرد قرآن، می باشد. تربیت در اسلام دارای راه و رسم منسجم و کاملی است. در قرآن و سنت برای انسان یک برنامه زندگی کاملاً نظام دار طراحی شده است. انسان برای بهره بردن از این برنامه کامل و همه جانبه، لازم است تحت یک تربیت صحیح و البته فراگیر به نحوی که تمام طول عمر او و همه جوانب و ابعاد انسانی وی را در بر گیرد، قرار داشته باشد. خداوند در قرآن بشر را به جستجوی حقیقت دعوت می کند: بخوان بنام پروردگارت که جهان را آفرید، همان کسی که انسان را از خون بسته خلق کرد، بخوان که پروردگارت از همه بزرگوارتر است، همان کسی که بوسیله قلم تعلیم نمود و به انسان آنچه را نمی دانست یاد داد..(علق/5-1) بی تردید قرآن از منابع اصیل اسلام جهت تعالی نوع بشر است. یافته های محقق طی این رساله بر این موارد صحه می گذارد که : قرآن ازقصه و روش قصه گویی به عنوان یک شیوه آموزشی بهره می برد و این روش برای بکار گیری در تمام سنین به عنوان یک ابزار و شیوه آموزش مفید است و با توجه به گستره استفاده از قصه و روش قصه گویی در قرآن، این شیوه آموزشی، در صورت به کار گرفته شدن در نظام رسمی آموزش، می تواند به نتایج مطلوبی منجر شود. کلید واژه های این تحقیق، قصه، قصه گویی، قرآن و آموزش است.