هدف از این تحقیق، بررسی میزان تاثیر برنامه های درسی متفاوت بر بسندگی زبان انگلیسی در کشور ایران بود. از این جهت، یک آزمون تافل شامل مهارتهای شنیداری، درک مطلب، نوشتار و دستور زبان از زبان آموزان مرکز زبان دانشگاه، کانون زبان ایران، و موسسه زبان نوید گرفته شد. به همین منظور، 30 نفر از هر یک از این سه آموزشگاه انتخاب شدند. علت استفاده از آزمون تافل، استاندارد بالای آن و شباهت آن به آزمونهای میانترم و پایانترم شاگردان این آموزشگاهها بود. دلیل انتخاب آموزشگاههای فوق الذکر، سابقه طولانی آنها در امر آموزش زبان بود. ابتدا برنامه های درسی این آموزشگاهها از لحاظ کتب و منابع درسی، روش تدریس، و شیوه ارزیابی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند و سپس نتایج بدست آمده از آزمون تافل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت تا تفاوتهای زبان آموزان این سه آموزشگاه شناسایی و دلایل وجود این تفاوتها با توجه به بررسی مقابله ای برنامه های درسی این سه آموزشگاه مشخص شوند. تحلیل داده ها و مقایسه انجام شده نشان داد که میان زبان آموزان این سه آموزشگاه تفاوتهایی وجود دارد و این تفاوت بخصوص میان شاگردان کانون زبان ایران و مرکز زبان دانشگاه مشهود است. در تمامی بخشهای آزمون تافل برگزار شده، نمرات زبان آموزان کانون زبان ایران از نمرات همتایانشان در مرکز زبان دانشگاه به طور چشمگیری بالاتر بود. نتایج بدست آمده از بررسی آموزشگاهها نشان داد که علت یادگیری بیشتر زبان آموزان کانون زبان ایران، روش تدریس منظم و سیستماتیک آن، ارزشیابی مداوم زبان آموزان، و دقت در استخدام و ارتقای مدرسان آن می باشد. همچنین کتابهای این آموزشگاه که توسط خود آموزشگاه با توجه به شرایط خاص زبان آموزان ایرانی تهیه و تدوین شده، عاملی تاثیرگذار در این امر بوده است.