چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : هدف: از جمله مشکلات شایع در سالمندان که به صورت عارضه ای متعاقب برخی بیماریها یا در اثر خود فرایند سالمندی رخ میدهد، کاهش تعادل و کنترل پاسچرال می باشد. بمنظور بررسی تعادل به عنوان عامل مهم، توجه به ساختار آناتومیکی پا می تواند اطلاعات دقیقی در اختیار محققان قرار دهد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که وجود هر گونه دفورمیتی ولو کوچک می تواند بر روی سلامتی انسان اثرات منفی به جا بگذارد و در این بین، زاویه کیو مهمترین پیش بینی کننده اختلال بیومکانیکی، در سراسر اندام تحتانی است. هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه زاویه کیو و برخی پارامتر های راه رفتن با تعادل ایستا و پویای سالمندان است. روش بررسی: این مطالعه به روش نیمه تجربی انجام شد. 22 سالمند مرد و زن بترتیب با میانگین و انحراف استاندارد سن2 /6 ± 68/66 و5/ 4± 7/63 سال، قد 22/6 ±78/166و21/6 ± 88/152 سانتی متر و وزن 04/14 ±65/68 و 76/9 ± 69/59 کیلو گرم در این تحقیق به عنوان آزمودنی شرکت کردند. این افراد دارای توانایی انجام کارهای معمول و روزانه بدون وابستگی به دیگران و فاقد بیماری های سیستمیک و محدود کننده بودند. اندازه گیری ها شامل زاویه کیو، سیکل راه رفتن، طول قدم، پهنای گام، زاویه چرخش پا و تعادل ایستا و پویا بودند. تعادل ایستا با استفاده از آزمون لک لک و تعادل پویا با استفاده از آزمون زماندار برخاستن و برگشتن (tugtu) اندازه گرفته شد. از آمار توصیفی برای توصیف داده ها و آمار استنباطی، همبستگی پیرسون ( در سطح معنی داری p?0/05 )، جهت آزمون فرضیه ها استفاده شد و عموم تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزارspss نسخه 15 صورت پذیرفت. نتیجه گیری: نتایج تجزیه و تحلیل های صورت گرفته، مشخص کرد که ارتباط معنی داری بین زاویه کیو با تعادل سالمندان، همچنین بین زاویه چرخش پا با تعادل سالمندان وجود ندارد (p?0/05). از سوی دیگر نتایج، ارتباط معنی داری بین سیکل راه رفتن، طول قدم و پهنای گام با تعادل سالمندان را نشان داد (p?0/05). نتایج این تحقیق نشان داد که سالمندان می توانند با کاهش سیکل راه رفتن و طول قدم و همچنین افزایش پهنای گام به تعادل بیشتری دست یابند.