هدف از انجام این پژوهش تولید در جای نانوکامپوزیت آلومیناید آهن و کاربید تنگستن به کمک سنتز مکانوشیمیایی- حرارتی بوده است. در این راستا امکان انجام سنتز احتراقی نمونه های فعال سازی شده بررسی شده است. از سه نوع مخلوط مواد اولیه یا سه روش برای تولید نانوکامپوزیت fe3al-wc استفاده شده است. روش اول استفاده از پودرهای آهن، آلومینیم، کربن و تنگستن، روش دوم استفاده از فروتنگستن، آلومینیم و کربن و روش سوم استفاده مستقیم از کاربید تنگستن است. آسیاب کاری مخلوط پودری آلومینیم، آهن، تنگستن و کربن پس از 20 ساعت باعث تولید fe3al می شود ولی حتی تا 40 ساعت آسیاب کاری کاربید تنگستن تولید نمی شود و تنها افزایش کرنش شبکه و کاهش اندازه دانه ها را به دنبال دارد. آسیاب کاری مخلوط فروتنگستن، آلومینیم و کربن تا 40 ساعت تنها باعث افزایش کرنش شبکه و کاهش اندازه دانه ها می شود و هیچ واکنشی صورت نمی گیرد. آسیاب کاری مخلوط آهن، آلومینیم و کاربید تنگستن بعد از 20 ساعت باعث تولید fe 3al می شود و پیک های شاخص پراش پرتو ایکس برای fe3al و wc نشان می دهد محصول فرعی به وجود نیامده است. در اثر حرارت دادن نمونه ها در دماهای 700 و 1000 درجه سانتی گراد به مدت 5 دقیقه واکنش سنتز احتراقی صورت گرفته و کاربیدهای کمپلکس fe-al-w-c تولید می شود. این کاربیدها از بلورهای ریز که به صورت خوشه ای در هم زینتر شده اند تشکیل شده است. عملیات حرارتی نمونه های سنتز احتراقی شده در دمای 1000 درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت باعث تولید کاربید تنگستن و تجزیه کاربیدهای کمپلکس شد. حداکثر میکرو سختی به دست آمده در کامپوزیت های تولیدی 4/612 ویکرز بود.