شورای شهر تهران، نهادی اثرگذار در توسعه شهر تهران است؛ از این رو ارزیابی عملکرد آن، گام مهمی در راستای توسعه محلی به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی عملکرد دوره سوم شورای شهر تهران براساس وظایف و مسئولیت هایش در زمینه برنامه ریزی شهری است. روش پژوهش غالباً کیفی است؛ بدین ترتیب، وظایف و مسئولیت های شورا در حوزه برنامه ریزی شهری در هفت گروه دسته بندی شده است و بر اساس آن محتوای مصوبات تحلیل شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که شورای شهر تهران در دوره سوم نتوانسته است به تمام وظایف و مسئولیت های قانونی خود در زمینه برنامه ریزی شهری عمل کند. مصوبات شورا اغلب در مورد مسائل جزئی و روزمره شهر تهران بوده است و شورا نتوانسته است از همه ظرفیت های قانونی خود جهت تدوین استراتژی های بلند مدت و جامع در زمینه توسعه شهری تهران استفاده کند. از طرفی، شورای شهر تهران با محدودیت های قانونی زیادی در زمینه برنامه ریزی شهری مواجه است و فرمانداری شهر تهران نیز محدودیت شدیدی بر تصمیمات آن اعمال می کند. بر اساس یافته های پژوهش، می توان نتایج به دست آمده را به اغلب شوراهای شهرهای بزرگ ایران تعمیم داد. همچنین از نتایج پژوهش می توان در برنامه های توانمند سازی شوراها در عرصه برنامه ریزی شهری و مدیریت عملکرد این نهاد استفاده نمود. نتایج پژوهش نشان می دهد عملکرد کارا و اثربخش شورای شهر تهران، علاوه بر جایگاه مشخص و قدرتمند قانونی، تابع ظرفیت جامعه محلی جهت پذیرش نظام غیر متمرکز اداره امور می باشد و عملکرد این نهاد نه صرفاً بر اساس وظایف و مسئولیت های قانونی بلکه باید بر اساس زمینه های اجتماعی، قانونی، سیاسی، فرهنگی و تاریخی مورد ارزیابی قرار گیرد.