قرآن کریم کتاب هدایت مردم است ازاین رودر جای جای آیات وسوره هایش ازاسمای حسنای الهی آمده ،کاربرد این اسماء ونیزصفات الهی در ضمن آیات و در خاتمه آیات به چه مناسبت آمده اند؟شناخت نظام و حکمت ذکر این اسامی و صفات در آیات در تبیین مراد از آیه نقش مهمی دارد. در بررسی خواتیم سوره نساء شاهد هستیم که خداوند درموضوعات مختلف، به تناسب ازاسم یاصفت خودش یاد کرده است و از آنجا که قرآن کریم دارای تناسب معنایی بوده ، تناسب این اسماء درخواتیم آیات با محتوای آن، جهت دهی به موضوع خاصی است که شناخت تناسب بین آنها ما را به معانی وفهم دقیق تر آیه نزدیک می کند .تناسب این اسماء که بیست وشش تا هستند با محتوای آیات در چهار دسته تناسب تمکین(نوعی مقدمه چینی وراز گویی) که بیست وشش آیه وتناسب تصدیر (اشتراک لفظی)،ده آیه وتناسب توشیح(تناسب معنوی) ، پنج آیه و تناسب ایغال(تأکیدی) ، پانزده آیه هستند را آورده ایم که هر یک از این اسماء با معنا ومفهوم خود با موضوع مورد نظردر محتوای آیه ، یک یاچند نوع تناسب ایجاد کرده است وهمچنین با اهداف سوره و آیات هم موضوع نیزارتباط دارند. این تناسب یابی به عنوان نمونه در این سوره بود و در تمامی قرآن این نسبت قابل بررسی است و احتمالا همین نتیجه را هم دارد ، که این شاید بتواند نشان از اعجاز بیانی و هماهنگی خاص قرآن باشد.