در مناطق ساحلی و نواحی کویری و بیابانی، چنانچه تداخل آب شور و آب شیرین به واسطه پدیده بالا آمدگی مخروطی ادامه یابد، آب تأسیسات بهره برداری بیشتر شور می شود و ضمن آن که برای بسیاری از مصارف غیر قابل استفاده می گردد، حتی در صورت عدم برداشت از آن ها، به حالت اولیه برگرداندن سطح مشترک بین آب شور و شیرین توسط تغذیه طبیعی و مصنوعی پر هزینه بوده و به زمان بسیار بیشتری احتیاج دارد. از طرفی وجود آب های شور و آثار هجوم آن به سمت آب های شیرین در مناطق مختلف ایران گزارش شده است که متأسفانه تاکنون اقدامات کامل، جدی و موثری جهت کنترل و جلوگیری از آن به عمل نیامده است.در این پژوهش با توجه به نتایج حاصل از آزمایش های مختلف توسط مدل آزمایشگاهی ساخته شده و با هدف ارزیابی و فراهم نمودن امکان انتخاب محل مناسب احداث تأسیسات بهره برداری از منابع آب زیرزمینی خصوصاً نحوه برداشت از چاه های پمپاژ در آبخوان های آزاد مناطق کویری، بیایانی و سواحلی که در معرض آلودگی ناشی از تداخل آب شور و شیرین به واسطه پدیده بالا آمدگی مخروطی آب شور زیر یک چاه بهره برداری قرار دارند، جهت افزایش کمیت و کیفیت آب برداشتی، به بررسی و مقایسه میزان و نحوه کنترل، کاهش و به تأخیر انداختن محیط متخلخل بواسط? فراهم کردن غلظت های نمک آب شور مختلف و دبی های برداشت متفاوت در میزان انتقال بار آلودگی ناشی از این پدیده پرداخته شد.