نانو لوله های کربنی چند دیواره با خصوصیات شیمیایی و الکترو شیمیایی فوق العاده، گزینه های مناسبی برای توسعه سیستم های تحویل دارو هستند. فقدان دانش کافی در زمینه اثرات مواجهه ی پیش از تولد با نانو لوله های کربنی چند دیواره، ما را بر آن داشت که به بررسی اثرات تزریق داخل صفاقی این نانو ذرات در روز جفت گیری و اوایل آبستنی بر تولید مثل، نقاط پایانی عصبی-رفتاری بپردازیم. مطالعه بر روی30 قطعه موش سوری ماده که در 3 گروه ده تائی قرار گرفته بودند انجام شد. دوزهای 1 و 10 میلی گرم به ازای هر موش، از کربن نانوتیوب در محلول بافر فسفات در طی 2 مرحله به صورت درون صفاقی در روز جفتگیری و دو روز پس از جفتگیری به هر موش تزریق شد. گروه کنترل در هر دو مرحله تزریق، تنها محلول بافر فسفات با دریافت کرد. در طی دوران بارداری مادران مورد بررسی قرار گرفتند، سپس به مدت 15 روز تست هایی که معرف رشد فیزیکی، تکامل رفلکس ها و عملکرد عصبی– رفتاری بودند، بر اساس باتری فاکس از زاده ها به عمل آمد. مادران مواجهه شده با کربن نانو لوله های چند دیواره هیچ تغییر قابل توجه ی در کارایی های تولیدی مثلی در دوره آبستنی و شیر دهی نشان ندادند. زاده های مواجهه شده با نانو لوله های کربنی چند دیواره بیان یکسانی در شاخص های عصبی رفتاری و نقاط پایانی فیزیکی در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. مشاهده ی افزایش قابل توجه در رفتارهای اضطراب و افسردگی زاده های مواجهه شده با نانو لوله های چند دیواره در موازات با اثرات مضر آنها بر وزن ارگان های داخلی آن ها از قابل توجه ترین مشاهدات این مطالعه بوده اند. وزن مطلق تیموس در گروه های مواجهه شده با کربن نانو لوله های چند دیواره کاهش یافته بود همچنین وزن کبد و طحال در گروه مواجهه شده با کربن نانو لوله های چند دیواره در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته بود. وزن نسبی ارگان های در گروهای مواجهه شده با کربن نانو لوله هلی چند دیواره تقریبا مشابه گروه کنترل بود.