هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین انگیزه پیشرفت، تحمل ابهام و پیشرفت تحصیلی با کارآفرینی و مقایسه آن در دانشجویان دختر وپسر دانشگاه هرمزگان بوده است. جامعه پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه هرمزگان بود. به همین منظور 357 نفر نمونه با روش تصادفی طبقه ای با انتساب مناسب از بین جامعه دانشجویان دانشگاه هرمزگان انتخاب شدند. از پرسش نامه 95 سوالی کارآفرینی، پرسش نامه 29 سوالی انگیزه پیشرفت، پرسش نامه 16 سوالی تحمل ابهام وهم چنین از معدل نیم سال اول تحصیلی91-1390 دانشجویان به عنوان ابزار جمع آوری استفاده شد. ازآزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیری به روش همزمان وگام به گام وt-testگروه های مستقل برای تجزیه یافته های پژوهش استفاده شد و از نرم افزار آماریspss 17برای تجزیه و تحلیل یافته ها استفاده شد. در این پژوهش متغیر کارآفرینی به عنوان متغیر ملاک درنظرگرفته شد. نتایج تجزیه و تحلیل فرضیات پژوهش نشان دادکه1) بین انگیزه پیشرفت وکارآفرینی کل دانشجویان و دانشجویان پسر رابطه معنا داری در سطح 001/0 = ?وجود دارد ولی در بین دانشجویان دختر رابطه معناداری در سطح01/0 =? وجود دارد.2) بین تحمل ابهام وکارآفرینی کل دانشجویان و دانشجویان پسر به صورت جداگانه رابطه معنا داری در سطح 001/0وجود دارد ولی در دانشجویان دختر این رابطه در سطح 01/0 معنی دار است.3) بین پیشرفت تحصیلی وکارآفرینی کل دانشجویان و دانشجویان پسر به صورت جداگانه رابطه معنی داری در سطح 001/0=? وجود دارد و دربین دانشجویان دختر این رابطه در سطح 01/0 معنی دار است.4) بین انگیزه پیشرفت، تحمل ابهام وپیشرفت تحصیلی با کارآفرینی درکل دانشجویان و دانشجویان دختر وپسر رابطه چندگانه معنی داری در سطح 001/0=? وجود دارد.5) تفاوت معنی داری بین دوگروه جنسی دانشجویان از لحاظ ویژگی انگیزه پیشرفت وکارآفرینی وجود ندارد ولی از لحاظ ویژگی تحمل ابهام و پیشرفت تحصیلی تفاوت معنی داری وجود دارد.