استعداد بازگشت به شکل اولیه و رفع کرنش های قابل توجه (10-3 درصد) با اعمال شرایط مناسب حرارتی و بارگذاری مبنای معرفی دسته ای از آلیاژهای فلزی تحت عنوان آلیاژهای حافظه دار شکلی شده است. این آلیاژها در رده مواد هوشمند گروه دوم که محرک های محیطی اصلی آنها دما و تنش می باشند، محسوب می گردند. با توجه به دما، این آلیاژها در دو فاز پایدار آستنیت (فاز در دمای بالا) و مارتنزیت (فاز در دمای پایین) رفتار نموده که تحت محرک های محیطی یاد شده قابلیت تغییر فاز را دارا می باشند. با توجه به نوع فلز پایه، آلیاژهای با پایه نیکل، مس و آهن از انواع معروف و پرکاربرد این نوع از آلیاژها هستند. خواص ویژه و منحصر به فرد این آلیاژها باعث کاربرد روز افزون آنها شده به نحوی که از مهندسی پزشکی گرفته تا سایر شاخه های مهندسی مانند هوا فضا، مکانیک و سازه و . . . . . . در صدد بهره برداری از این خواصند. اثر حافظه شکلی و خاصیت فوق ارتجاعی ( سوپرالاستیک ) دو ویژگی اختصاصی این آلیاژهاست که در مهندسی سازه امکان کاربرد این آلیاژها به عنوان مستهلک کننده های انرژی ، رفع کننده و یا کاهش دهنده تغییر شکل ها ، ایجاد کننده پیش و پس کرنش در المان های سازه ای را فراهم می نمایند. حد خستگی بالا و مقاومت مناسب در برابر عوامل خورنده از دیگر مزایای این آلیاژهاست. در این تحقیق و در مطالعه ای نرم افزاری کاربرد این آلیاژها به عنوان آرماتورهای طولی و عرضی ( تنگ بسته ) در ستون های بتن مسلح کوتاه مورد ارزیابی قرار می گیرد. تنگ های بسته حافظه دار در دو حالت غیر فعال و فعال مدل سازی شده و با مبنا قرار دادن نوع آلیاژ حافظه دار شکلی ( آلیاژ با پایه مس و نیکل ) و فواصل تنگ های بسته رفتار ستون تحت بارهای محوری فشاری مورد مطالعه قرار می گیرد. منظور از حالت فعال ایجاد پیش کرنش های کششی در تنگ های بسته حافظه دار با بهره گیری از ویژگی اثر حافظه شکلی می باشد. نتایج حاصله از عدم کارایی مناسب آلیاژهای حافظه دار شکلی در قالب تنگ های بسته در حالت فعال و غیر فعال در ستون های تحت بارهای محوری فشاری حکایت دارند.