در این پایان نامه ابتدا توصیف کاملی از قاب های مخلوط پارسوال ارائه می شود. سپس دو روش کلی برای ساخت قاب های مخلوط جدید با استفاده از قاب های مخلوط موجود، یعنی روش مکمل فضایی و روش مکمل نیمارک، معرفی شده و رابطه ی بین پارامترهای قاب مخلوط اصلی و قاب مخلوط جدید مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد. هم چنین مفهوم قاب مخلوط پراکنده، یعنی قاب مخلوطی با زیر فضاهای تولید شده توسط بردارهای پایه ی یکامتعامد، معرفی می شود. تمرکز اصلی این پایان نامه روی طراحی الگوریتم هایی است که با اجرای آن ها بتوان یک قاب مخلوط ?-پراکنده ساخت به طوری که عملگر قاب مخلوط وابسته به این قاب مخلوط پراکنده دارای مقادیر ویژه ی دلخواهی باشند. در پایان کاربردی از این الگوریتم ها برای ساخت قاب های مخلوط تنگ نشان داده می شود.