نام پژوهشگر: حسین کهنمویی
حسین کهنمویی جلال بازرگان
برخورداری از آب آشامیدنی سالم یکی ازحقوق اولیه انسانها در جوامع امروزی است. ایفای این حق مستلزم تهیه وتأمین وانتقال، تصفیه وتوزیع آب آشامیدنی در جوامع شهری وروستایی است که هزینه های هنگفتی را بر بودجه کشورها به خصوص کشور ایران تحمیل می کند. با توجه به اینکه شبکه توزیع آب حدود50 الی90 درصد تمام هزینه تأسیسات آبرسانی را به خود اختصاص می دهد بدیهی است بهینه سازی در این زمینه امکان دسترسی بیشتر افراد جامعه را به این نعمت الهی فراهم می کند. بهینه سازی شبکه توزیع آب وابسته به پارامترهای مختلفی از جمله شیب عمومی شهر, شکل، تراکم وغیره... می باشد که تغییر در هر یک از آنها، طرح را از لحاظ جنس و قطرلوله ها وسایر تأسیسات از جمله محل مخازن وشیرهای فشار شکن، دچار تغییر می کند. در این پژوهش بهینه سازی شبکه توزیع آب بخشهایی از شهر زنجان با استفاده از تکنیک بهینه سازی الگوریتم ژنتیک درمحیط نرم افزار طراحی watergems در قالب سه سناریو انجام شده است. سناریوی اول ودوم به ترتیب مربوط به تغییر تراکم وشیب در قسمتی از ناحیه جنوبی شهر زنجان ودرسناریوی سوم دو زون شمالی شهر زنجان مد نظر می باشند که ابتدا به صورت جداگانه وسپس با استفاده از شیرفشارشکن بهم متصل می شوند که نتایج هرکدام با یکدیگر مقایسه می گردند ونهایتاً با توجه به شکل کشیده زونهای شمالی تاثیر شکل منطقه بر روی نتایج مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج بدست آمده درتحقیق حاضر بیانگر در صد استفاده ونحوه توزیع انواع جنس وقطر لوله ها برروی شبکه با تغییر هر یک از پارامترهای مذکور و تاثیر استفاده از شیرفشارشکن وجانمایی مخازن می باشد؛ در این تحقیق بیشترین کاربرد مربوط به لوله های پلی اتیلن، در نیمه پایینی شهر وسپس آزبست، در نیمه بالایی شهر می باشد که با افزایش تراکم وکاهش شیب درصد استفاده از لوله های آزبست افزایش وپلی اتیلن کاهش می یابد وهمچنین در دو زون فشاری مختلف در صورتیکه زون بالادست مساحتی کوچکتر وشیب بیشتری داشته باشد بهتر است از شیر فشار شکن استفاده شود در غیر این صورت هر زون بصورت مستقل با یک مخزن تغذیه به صرفه خواهد بود