در فصل اول این تحقیق، دهه ی نخست فعالیت حرفه ای آنتوان ویتز به عنوان کارگردان- آموزشگر- نظریه پرداز بررسی می شود. در فصل دوم به سال های طلایی زندگی هنری ویتز می پردازیم؛ سال هایی که او علاوه بر کارگردانی آثار بزرگ و آموزش تئاتر، مدیر دو مرکز معتبر تئاتر فرانسه بود. در فصل سوم، نظریه های ویتز درباره ی همه ی عناصر تئاتر و شیوه ی آموزش آنها مورد بررسی قرار می گیرد. در بخش نتیجه گیری، روی این موضوع تاکید می شود که بسیاری از نظریه های آنتوان ویتز هنوز معتبر هستند و روش پداگوژی او همیشه قابل استفاده است.