مقدمه:هدف از این پژوهش،مطالعه اثر تمرین تناوبی شدید و مکملکافئینبراجرایبیهوازی و مقدارcrpسرمیبازیکنان نخبهبستکبال بود. روش شناسی:از بین بازیکنان نخبه بسکتبال تعداد 18 نفر با میانگین وزن 5.23±72.89کیلو گرم، قد 0.11±1.86 سانتیمتر و سن 3.37±20.11 سال به صورت در دسترس انتخاب شدند.بازیکنان انتخاب شده پس از تکمیل رضایت نامه شرکت در تحقیقبه صورت تصادفی به دو گروه،شامل 9 نفر در گروه تجربی و 9 نفر در گروه کنترل تقسیم شدند. از آزمودنی ها خواسته شد دو هفته قبل ا ز اجرای پروتکل تمرینی از هیچ گونه مکمل و مواد دارویی استفاده نکنند.و با تکمیل فرم یاد آمد تغذیه ای 24 ساعته و وعده غذایی مشابه قبل از آزموناز روند کلی طرح و نحوه انجام تست آگاهی یافتند.یک ساعت پیش از انجام پیش آزمون،پس آزمون و کلیه جلسات تمرینی آزمودنی های گروه آزمایشی،6 میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مکمل کافئین و گروه کنترل همزمان دارو نما(لاکتوز) که به صورت کپسول های همرنگ بود دریافت کردند.سپس آزمودنی ها به مدت 30 دقیقه استراحت کرده و در پایان 30 دقیقه به فعالیت تمرینی پرداختند.قبل از شروع پروتکل تمرینی تمام ورزشکاران به مدت 15 دقیقه گرم کردند ودر پایان هر جلسه تمرین عمل سرد کردن را انجام دادند. برنامه تمرین برای 2 هفته و 4 روز در هفته اجرا شد.هر جلسه در هفته اول تمرین شامل 3ست 6تکراری بود و هر تکرار در بر گیرنده 35 متر دویدن با تمام شدت بود(آزمون rast).استراحت بین تکرار ها 10 ثانیه و استراحت بین ست ها 3 دقیقه بود.هفته دوم یک ست دیگر به تعداد ست های تمرین اضافه شد(38) یافته های پژوهش:نتایج آزمون تی وابسته نشان داد که مقدار کل زمان آزمون رست کاهش یافت و حداکثر توان و میانگین تواندر آزمون رست افزایش یافت همچنین مقدار crpاز فاصله پیش آزمون تا پس آزمون کاهش یافت. بحث و نتیجه گیری:به نظر می رسد مصرف مکمل کافئین می تواند بر برون ده توانی در فعالیت های کوتاه مدت اثر گذار باشد همچنین می تواند مقدار التهاب ناشی از تمرینات را کاهش دهد. واژگان کلیدی:تمرین تناوبی شدید، کافئین، پروتئین واکنشگرc، اجرای بی هوازی