باور عمومی بر این پایه بنا شده است که موفقیت در زندگی بطور کل و موفقیت در آموزش بطور اخص، با سطح خودکارآمدی، انگیزش و خلاقیت افراد در ارتباط است (پینتریچ، 2003). این جنبه های یادگیری، مبنای موفقیت های تحصیلی و تداوم در دنیای رقابتی امروز هستند. به سبب اهمیت این عوامل مذکور، تحقیق حاضر بر آن شده است که رابطه بین خودکارآمدی، خلاقیت و توانایی ترجمه را در بین 123 تن ازدانشجویان سال دوم مترجمی زبان انگلیسی مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور ابزارهایی برای سنجش بکار برده شده که از این قرارند: مقیاس خودکارآمدی عمومی (gse)، تست خلاقیت تورنس و آزمون ترجمه شامل یک متن 260 کلمه ای. چهارچوب نظری این مطالعه در بخش ارزشیابی کیفیت ترجمه، براساس مدل a ( یا تحلیل خطا)های ودینگتون (2001) می باشد. بدین مفهوم که ترجمه ی شرکت کنندکان توسط محقق و دو مصحح دیگر براساس مدل مذکور ودینگتون مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های گردآوری شده از طریق این ابزارها، با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون، آماره های توصیفی و رگرسیون خطی حاکی از این است که : الف) یک همبستگی مثبت معنا دار میان خودکارآمدی دانشجویان و کیفیت ترجمه آنها وجود دارد، ب) بین سطح خلاقیت دانشجویان و کیفیت ترجمه آنها، همبستگی مثبت معنادار برقرار است، و ج) باورهای مربوط به خودکارآمدی در دانشجویان، قابلیت پیش بینی کیفیت ترجمه آنها را دارد. بعلاوه در خلال انجام تحقیق، زمینه های برای تحقیقات بیشتر پیشنهاد شد و نیز راهکارهایی جهت بهبود خودکارآمدی و خلاقیت دانشجویان ارایه گردید چراکه با توجه به نتایج این تحقیق، افزایش سطح خودکارآمدی و خلاقیت منجربه بهبود کیفیت ترجمه خواهد شد.امید است با پژوهشهای بیشتر محققان و دانشجو یان رشته مطالعا ت ترجمه، شاهد ترجمه های موفق تر وبهتر مترجمان باشیم.