هدف سنتز کاتالیزوری بوده که در دمای بالا پایداری مناسب را داشته باشد. برای این کار از روش سل-ژل استفاده شد وذرات سیلیسی به عنوان حامل کاتالیزوری ساخته شد وذرات نیکل اکسید روی سطح ذرات سیلیسی نشانده شد. در روش دوم با استفاده از یک پلیمر آلی با نام اختصاری و تجاری پن وزئولیت غشاهای ترکیبی چند لایه حاصل شد و با استفاده از روش بوروهیدرید ذرات نیکل روی سطح نیکل نشانده شد. برای حصول نتایج سنتیکی گاز متان واتیلن و گاز طبیعی در دما وفشارهای متفاوتی از روی نمونه ی کاتالیزوری عبور داده شدکه نتایج رضایت بخشی حاصل شد. همچنین تست های مادون قرمز پراش پرتو ایکس و تعیین مساحت سطح کاتالیزور مورد ارزیابی قرار گرفت. در مجموع روند اصلاحی موئد بهبود ویژگی و عملکرد کاتالیزور بوده است.