هدف این پژوهش بررسی و مقایسه بازی های رایانه ای آموزشی و بازی های سنتی شیمی، بر نگرش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سال اول دبیرستان و مقایسه آن با روش های متداول تدریس می باشد. و بر اساس اهداف تحقیق، پژوهش انجام شده از نوع تحقیقات کاربردی است و روش به کار رفته در این تحقیق نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری در این تحقیق کلیه دانش آموزان پسر سال اول دبیرستان در مدارس شهرستان سیب و سوران (استان سیستان و بلوچستان) در سال تحصیلی 91-90 می باشد. نمونه مورد مطالعه یک گروه 81 نفره از دانش آموزان می باشند که 27 نفر در گروه کنترل و 27 نفر درگروه آزمایش (بازی رایانه ای ) و 27 نفر دیگر در گروه آزمایش (بازی سنتی) می باشند. که با انجام پیش آزمون مشخص شد که بین گروه های آزمایش و کنترل، در دانش و نگرش تفاوت معنی داری وجود ندارد. در این تحقیق از پرسشنامه نگرش سنج و آزمون یادگیری محقق ساخته به عنوان دو ابزار گردآوری داده ها استفاده شد. برای بررسی روایی سئوالات آزمون یادگیری از مصاحبه تخصصی با استاد راهنما و مشاور و هشت نفر از افراد صاحب نظر کمک گرفته شد و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ 706/0=? بدست آمد. در پایان به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون در این پژوهش، از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تست لوین و آزمون t ) در نرم افزار آماری spss و anova استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که بین روش تدریس به شیوه های بازی های آموزشی رایانه ای و کارتی و همچنین در مقایسه با روش متداول تدریس در افزایش یادگیری دانش آموزان تفاوت معنی داری دیده نشد ولی استفاده از بازی های آموزشی در آموزش، در افزایش نگرش دانش آموزان موثر بوده است.