امروزه انواع وسایل ارتباط جمعی به خصوص تلویزیون بخش قابل توجهی از ساعات زندگی انسان را در عصر حاضر در برمی گیرد، گذشته از آن این نوع وسایل تمامی جهات زندگی انسان را اشغال کرده و در هرجا و به هر صورت پیام وسایل ارتباطی دریافت می شود. این تحقیق با هدف تعیین نقش تلویزیون به عنوان یک رسانه فراگیر جمعی در ترغیب خانواده هایی که در سال 89 در واحد فرراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به اهدای اعضای عزیزشان رضایت دادند می باشد تا نشان دهد که آیا تلویزیون توانسته در زمینه گسترش فرهنگ اهدای عضو موثر باشد یا خیر؟ مهمترین نظریه های مرتبط با این تحقیق نظریه های کاشت، کارکرد رسانه ها، اشاعه نوآوری و استفاده و رضامندی است. روش تحقیق این بررسی، بنا به ماهیت موضوع، اهداف پژوهش، سوال ها و وسعت امکانات اجرایی از روش پیمایشی استفاده شده است جامعه آماری آن حجم نمونه بررسی را شامل می شود که همان خانواده های اهدا کننده سال 1389 واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی می باشد که تزدیک به 60 نفر را در بر می گرفت اما محقق به 53 نفر آنها دسترسی پیدا کرده است.مهمترین نتایج تخقیق حاکی از آن است که: - بیشترین پاسخگویان معتقد هستند که تلویزیون نتوانسته اطلاعات دقیقی را در اختیار آنها قراردهد تا بتوانند مرگ مغزی را از کما تفکیک نمایند. - از دیدگاه پاسخگویان تلویزیون می تواند بیشترین نقش را در ترغیب افراد به اهدا عضو داشته باشد - پخش برنامه های مستند و نشان دادن حانواده های اهداکننده و گیرنده عضو، بیشترین نقش را در ترغیب اهداکننده ها داشته است