در این پایان نامه، یک روش نوآورانه و منحصر به فرد تحت عنوان شکل دهی پره ای-هیدرو معرفی می گردد. این فرآیند بر پایه ی دو روش شکل دهی پره ای و شکل دهی هیدروفرمینگ می باشد. در فرآیند ابداعی پره ای-هیدرو، ورق از طریق محیطی ثابت شده و ابزار ضمن چرخش حول محور خود به آرامی به سمت ورق حرکت نموده و آن را شکل می دهد. در عین حال فشار سیال موجود در قسمت ماتریس و پشت ورق باعث می شود تا همانند فرآیند هیدروفرمینگ، شکل دهی صورت پذیرد. مکانیزم تغییر شکل در فرآیندهای سنتی کشش عمیق مانند شکل دهی کششی، کشش و خمش می باشد، در حالیکه در فرآیند پره ای-هیدرو علاوه بر کشش و خمش، برش نیز سبب شکل دهی می گردد. شبیه سازی المان محدود فرآیند شکل دهی با استفاده از نرم افزار abaqus انجام شده است. جهت شناخت بهتر فرآیند پره ای-هیدرو و مزیت این روش شکل دهی، مقایسه ای بین این فرآیند و فرآیندهای شکل دهی کششی و شکل دهی هیدروفرمینگ از نظر نیروهای شکل دهی و معیار کرنش ضخامت صورت گرفته است. سپس تأثیر پارامترهای مختلف همانند سرعت ابزار، ضریب اصطکاک، فشار سیال و هندسه ی ابزار بر روی شکل دهی با استفاده از معیار کرنش ضخامت برای سه فرآیند پره ای-هیدرو، هیدروفرمینگ و پره ای مورد بررسی قرار گرفت. ورق شکل داده شده توسط فرآیند پره ای-هیدرو از نظر معایب سطحی مورد بررسی واقع شد. در نهایت فرآیند بهینه سازی برای حداکثر نمودن مینیمم ضخامت با استفاده از روش تاگوچی اجرا می شود. بدین منظور با تعیین شاخص کیفیت، پارامترهای طراحی و آرایه ی متعامد تاگوچی طرح بهینه ای از فرآیند ارائه شده و با استفاده از جدول تحلیل واریانس میزان مشارکت پارامترها در بهینه سازی بدست می آید.