مقدمه و هدف : نشان داده شده است که اختلالات قاعدگی و قاعدگی های نا منظم از تظاهرات بالینی عدم تخمک گذاری می باشد که مشکل شایعی بوده و نتایج جدی آن ناباروری و افزایش خطر ایجاد سرطان آندومتر و شاید سرطان سینه باشد، از این رو ورزش متوسط هوازی می تواند با تغییرات هورمونی باعث کاهش علائم این اختلالات گردد، بنابراین مطالعه حاضر به بررسی اثرات تمرینات ورزشی هوازی با شدت متوسط بر روی اختلالات چرخه قاعدگی و سطوح هورمونهای استروژن، پروژسترون،fshوlh می پردازد.مواد و روشها : آزمودنی های این تحقیق را زنان غیر ورزشکار رده سنی 20 تا30 سال تشکیل دادند، که اختلال قاعدگی آزمودنی ها از طریق پرسشنامه استاندارد مشخص شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه شامل گروه تجربی متشکل از 10 زن دارای اختلال قاعدگی با (میانگین سنی1/3±6/23 سال، قد 2/4±161سانتی متر، و وزن 2/6±2/58 کیلوگرم) و گروه کنترل 10 زن دارای اختلال قاعدگی با (میانگین سنی2/3±4/23سال، قد 1/5±162سانتی متر، و وزن 1/7±5/57کیلوگرم) تقسیم شدند. قبل از انجام پروتکل تمرینی از هر دو گروه آزمایش خونی به منظور تعیین متغیرهای خونی مورد نظر در مرحله فولیکولی گرفته شد وگروه تجربی به مدت 8 هفته تمرینات هوازی با شدت متوسط را انجام داد ، اما گروه کنترل در هیچ برنامه ی تمرینی شرکت نمی کردند. 24 ساعت بعد از اتمام دوره 8 هفته ا ی، برای بار دوم از تمام آزمودنی ها در مرحله فولیکولی نمونه ی خونی برای اندازه گیری متغیرهای هورمونی گرفته شد و سپس آزمودنی ها به پرسش نامه های تعیین سطح اختلالات قاعدگی پاسخ دادند.نتایج : نتایج حاصل از پژوهش نشان دادند که1) در گروه تجربی شاخص درد بعد از 8 هفته فعالیت متوسط هوازی ، کاهش معنی داری داشته است.2) یک کاهش معنی دار در سطوح هورمون lh مشاهده شده است.3) هورمون های fsh ، پروژسترون و استروژن افزایش معنی داری داشتند(05/0p<) و با گروه کنترل تفاوت معنی داری را نشان دادند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از تمرینات منظم استقامتی با شدت متوسط، می تواند دیسمنوره را کاهش دهد و این تمرینات را می توان به عنوان روشی پیشگیرانه، درمانی یا کمک درمانی برای کنترل دیسمنوره و دیگر اختلالات قاعدگی مورد استفاده قرار داد. با توجه به این که میزان تغییرات هورمون های جنسی زنانه در مراحل مختلف چرخه قاعدگی دستخوش تغییرات زیادی می شود، لذا برای روشن تر شدن دقیق این تغییرات و تاثیر آن بر اختلالات قاعدگی به تحقیقات بیشتری نیاز است.