عرصه انتشار جغرافیایی تاکسونهای 19 تیره موجود در چهار راسته ی caryophyllales، myrtales، saxifragales وvitales با استفاده از7520 رکورد اطلاعات ژئو رفرنس شده در ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 59 جنس و 383 گونه در ایران وجود دارد جنس .acantholimon boiss با 97 گونه بزرگترین جنس مجموعه است. با وجود جمع آوری بیشتر در استان فارس غنای گونه ای تاکسون های مذکور مربوط به ناحیه ی البرز مرکزی است و استان خراسان رضوی بیشترین تعداد گونه نادر را به خود اختصاص می دهد. تمامی گونه ها در ده خانه گرید 50 ×50 کیلومتر جای می گیرند. تیره کلاه میرحسن (plumbaginaceae) دارای 5 جنس، 118 گونه و 83 گونه اندمیک در ایران می باشد. بیشترین تعداد گونه نادر در استان خراسان رضوی موجود است. براساس نقشه های گرید پایه، ناحیه البرز مرکزی دارای بیشترین غنای گونه ای است. نقاط داغ بومزادی این خانواده در ایران مربوط به ناحیه البرز مرکزی است. تنها 10 خانه گرید 50 × 50 کافیست تا تمام گونه های مورد مطالعه این تیره را شامل شود. خانواده علف هفت بند (polygonaceae) دارای 8 جنس، 88 گونه، 19 گونه اندمیک و 34 گونه نادر ایران می باشد. بیشترین تعداد گونه های این خانواده در ناحیه البرز مرکزی و قسمتی از استان فارس وجود دارد. گونه ها در اکثر نقاط ایران در بین عرض های 38 تا 26 درجه شمالی گسترده شده اند. تنها 10 خانه گرید 50 × 50 کافیست تا تمام گونه های مورد مطالعه این تیره را شامل شود.تیره گز (tamaricaceae) دارای سه جنس، 47گونه، 20 گونه نادر و 8 گونه اندمیک در ایران می باشد. استان های خراسان رضوی و کرمان بیشترین تعداد گونه نادر را به خود اختصاص می دهند. غنای گونه ای در استان های فارس، کرمان و ناحیه البرز مرکزی است .این تیره فاقد نقطه داغ بومزادی در ایران است و تنها 10 خانه گرید 50 × 50 کافیست تا تمام گونه های مورد مطالعه این تیره را شامل شود. جنس acantholimon دارای 97 گونه، 40 گونه نادر و 82 گونه اندمیک در ایران است. ناحیه البرز مرکزی دارای بیشترین میزان غنای گونه ای است. نقطه ی داغ بومزادی این جنس در ایران مربوط به ناحیه البرز مرکزی است. تنها 10 خانه گرید 50 × 50 کافیست تا تمام گونه های مورد مطالعه این جنس را شامل شود.