از اواخر سال 2010 در خاورمیانه عربی جنبش هایی آغاز شد که تمام منطقه را تحت تاثیر خود قرار داد. در این میان اتحادیه اروپا نیز یکی از قطب های مهم در این درگیری ها بوده است. دیپلماسی اتحادیه اروپا در قبال تحولات خاورمیانه عربی دارای تناقضاتی بود. در مورد بعضی از کشورها سیاست صبر و انتظار را پیش گرفت و در مورد بعضی دیگر سیاست خشن و نظامی را در دستور کار خود قرار داد. اهداف این تحقیق در صدد است تا عوامل و زمینه هایی که به تسریع بحران در منطقه خاورمیانه عربی انجامیده است و همچنین مواضع اعضای اتحادیه اروپا در مقابل بحران های منطقه خاورمیانه و دیپلماسی اتحادیه اروپا در قبال بحران های خاورمیانه عربی را مورد بررسی قرار دهد. پایان نامه حاضر با روش تحلیلی – توصیفی به بررسی دیپلماسی اتحادیه در قبال تمامی کشورهای درگیر در بحران ( تونس، مصر، لیبی، یمن، بحرین، سوریه) می پردازد. از نتایج بدست آمده در این پایان نامه این است که اتحادیه اروپا در مورد تحولات خاورمیانه عربی بیشتر براساس منافع خود و همسویی با ایالات متحده و اتحادیه عرب رفتار کرده است. به طور کلی می توان گفت هر چند اعضای اتحادیه اروپا در قبال تحولات منطقه خاورمیانه عربی اختلافات جزئی با یکدیگر داشته اند ولی در مجموع در اکثر سیاست های خاورمیانه ای آنها، مواضع همگرایانه به چشم می خورد.