مهندسی نانو، دربرگیرنده تکنیک‏های تغییر ساختار در مقیاس نانومتر به منظور پیشرفت نسلی نوینی از کامپوزیتهای مناسب، چندمنظوره و سیمانی با نحوه عملکرد مکانیکی برتر و پتانسیل ماندگاری و دوام بیشتر و همچنین داشتن خواص جدید از قبیل مقاومت الکتریکی پایین، قابلیت شکل‏پذیری بالا و کنترل خودکار ترک‏ها است. با توجه به ریزساختار سیمان هیدراته شده و وجود حفراتی در ابعاد نانو در آن استفاده از نانو ذرات می‏تواند در پر کردن تخلخل‏های بسیار ریز خمیر سیمان و افزایش مقاومت و بخصوص دوام بتن موثر باشد. از این رو استفاده از نانوسیلیس به عنوان یکی از محصولات فناوری نانو که می‏تواند نقش یک پوزولان مصنوعی بسیار فعال را در بتن ایفا نماید مورد توجه محققان قرار گرفته است. نانوسیلیس، ماده‏ای پوزولانی جدید به شکل جامد یا محلول در آب می‏باشد که عملکرد بهتری نسبت به دوده سیلیس به علت کوچکتر بودن ابعاد آن دارد و موجب بهبود خصوصیات مکانیکی بتن می‏شود، این درحالی است در خصوص خصوصیات مکانیکی و رفتار سازه‏ای بتن‏های دارای نانوسیلیس کارهای چندانی صورت نگرفته است و کارهای انجام شده در خصوص بتن‏های دارای نانوسیلیس عمدتا مربوط به بررسی ساختاری می‏ُباشد. در این پایان‏نامه، 5 سری بتن دارای مقادیر مختلف میکروسیلیس و الیاف، و از هر طرح اختلاط 20 نمونه، به منظور بررسی خصوصیات مکانیکی آن‏ها ساخته شد و مقاومت فشاری، مقاومت کششی دو نیم شدن، مقاومت خمشی و مقاومت ضربه‏ای (مطابق آیین‏نامه aci 544) ارزیابی شد. هدف از این کار بدست آوردن خصوصیات مقاومتی بتن و مقدار جذب انرژی و همچنین بدست آوردن روابط آماری در بتن‏های الیافی و بتن دارای میکروسیلیس می‏باشد. سپس در ادامه، به بررسی مقاومت کششی و فشاری و مقاومت ضربه‏ای بتن‏های دارای نانوسیلیس و همچنین با ساخت نمونه‏هایی، ظرفیت باربری، بار ترک خوردگی و شکل‏پذیری تیرهای خمشی پرداخته ‏شد. نتایج نشان‏دهنده بهبود خصوصیات مکانیکی و مقاومت ضربه بتن‏های الیافی، نانوبتن و بتن دارای میکروسیلیس بود. علاوه بر آن با افزایش نانوسیلیس و میکروسیلیس، ظرفیت تیرهای سازه‏ای افزایش و بار ترک خوردگی آن‏ها کاهش نشان داد. همچنین شکل‏پذیری تیرها، با افزودن 2درصد نانوسیلیس افزایش نشان داد که در این تحقیق روش انجام کار با جزییات شرح داده شد و مورد بحث قرار گرفت و به‏منظور صحت سنجی نتایج، تیر مورد آزمایش با نرم‏افزار abaqus مدل و کالیبره شد.