در میان گونه های متفاوت بررسی متون، مطالعه گروه های واژگانی طی صده اخیر، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است که بصورت مستقیم و یا تلویحی می تواند در حوزه مطالعات آموزش زبان با اهداف ویژه تعریف شود. گروه های واژگانی با وجود نابسامانی های عنوانی، به عنوان دسته ای از واژگان تعریف می شود که بصورت معمول توسط انگلیسی زبانها و غیر انگلیسی زبانها مورد استفاده قرار می گیرد تا به بعد معنایی شکل بندی خاصی بدهد. این گروه های واژگانی در یک متن خاص استفاده می شود و به انسجام متن کمک می کند (هایلند، 2008) تا بتواند بدین وسیله به یک هدف خاص بلاغی نایل آید. در این مطالعه که از رویکرد بسامد- محور استفاده شده است، ما استفاده از گرو های واژگانی را در سه ویژگی فرم، ساختار و نقش در 60 مقاله آکادمیک رشته علوم سیاسی مورد بررسی قرار دادیم که 318886 واژه را در بخش مقدمه و نتیجه گیری مقالات در بر میگیرد. نتایج نشان می دهد که بومیهای انگلیسی زبان و زبان آموزان ایرانی بصورت نسبی از یک طیف گروه های واژگانی بهره برده اند و تفاوت های اجمالی می تواند به دلیل گوناگونی در چارچوب پژوهش و اصل بومی بودن در ساختار باشد. همچنین تفاوتهای نقشی نیز می تواند به دلیل تفاوت در انتخاب نوع چارچوب پژوهشی باشد بدان معنا که بومی زبانان انگلیسی ترجیح می دهند تا از چارچوب پژوهش های میدانی استفاده کنند در حالی که نویسندگان غیر بومی ایرانی در پژوهش های خود به دنبال تفسیر متون بر مبنای تاویل متن یا هرمونتیک هستند.با پیروی از یافته های این مطالعه، طراحان برنامه ریزی آموزشی خواهند توانست تا امکان قرار دادن گرو های واژگانی را در برنامه آموزشی و تالیف کتب درسی مورد بازبینی قرار دهند و همچنین نتایج این مطالعه می تواند برای دانشجویان و دانشورانی که به نوعی به نگارش پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد یا نگارش رساله دوره ی دکتری می پردازند مورد استفاده قرار بگیرد. اگرچه مطالعه فوق اختصاصا تلویحاتی را برای رشته علوم سیاسی مد نظر دارد، لیکن همپوشانی های آکادمیک در حوزهای علوم انسانی می تواند امکان استفاده برای دانشجویان و دانشوران حوزه های دیگر علوم انسانی را نیز فراهم آورد.