سود حسابداری به عنوان معیاری برای ارزیابی عملکرد مدیران، همواره مورد توجه پژوهشگران، استفاده کنندگان وتحلیلگران مالی قرار گرفته است. اما همواره انتقاداتی بر این متغیر پرطرفدار حسابداری وارد است. به ویژه در خصوص نحوه محاسبه آن، که هزینه های مربوط به سرمایه را مد نظر قرار نمی دهد. یکی از معیارهایی که اخیراً به عنوان جایگزینی برای سود حسابداری، مورد توجه شرکتها، محیط های دانشگاهی وسیاستگذاران حسابداری قرارگرفته است، سود باقیمانده می باشد. در این پژوهش سعی شده تا شواهدی گردآوری شود که برای تصمیم گیرندگان مالی اطلاعات مفیدی را فراهم آورد. برای بررسی این موضوع شش فرضیه اصلی و هشت فرضیه فرعی تدوین گردید ونمونه ای از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1383- 1388 انتخاب شد. متغیر های مستقل در این پژوهش سود خالص دوره قبل، تغییر در سود خالص و اجزای تغییر ها در سود خالص می باشند. اجزای تغییر در سود عبارتند از تغییر در سود باقیمانده، تغییر در هزینه سرمایه به کار گرفته شده، تغییر در هزینه بهره پس از مالیات و تغییر در نرخ هزینه سرمایه. همچنین بازده جاری سهام و بازده آتی سهام به عنوان متغیر های وابسته تحقیق در نظر گرفته شدند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل های رگرسیونی یک و چند متغیره و داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که میان سود خالص دوره قبل و بازده جاری سهام شرکت های نمونه، ارتباط معناداری وجود دارد و متغیر مستقل تغییر در سود خالص بر این رابطه تاثیر گذار است. از میان اجزای تغییر در سود خالص نیز، متغیر های مستقل تغییر در سود باقیمانده، تغییر در هزینه سرمایه به کار گرفته شده و تغییر در نرخ هزینه سرمایه بر ارتباط سود و بازده جاری سهام شرکت های نمونه تاثیرگذارند. همچنین نتایج نشان می دهد که ارتباط معناداری میان متغیر مستقل تغییر در سود خالص و بازده آتی سهام وجود ندارد و اجزای تغییر در سود خالص نیز بر این ارتباط تاثیری نمی گذارند.