لینگواتولا سراتا یکی از انگل های با گسترش جهانی و شایع در مناطق آب و هوائی مختلف بوده ولی ابتلا به انگل در مناطق سردسیر بیشتر است. شکل بالغ انگل در مجاری هوائی بینی، سینوس های پیشانی و مجرای شنوائی پستانداران گوشت خوار، سگ سانان و گربه سانان یافت می شود و این حیوانات به عنوان میزبانان نهائی (definitive hosts) هستند. میزبان های واسط (intermediate hosts) لینگواتولا سراتا پستانداران علفخوار مانند گوسفند، گاو، بز و جوندگان هستند. آلودگی میزبان واسط از طریق بلعیدن تخم دفع شده انگل توسط مدفوع و یا ترشحات دستگاه تنفس میزبان نهائی همراه با علوفه و یا آب صورت می گیرد. گستردگی دامنه میزان شیوع آلودگی در دام ها می تواند ناشی از وضعیت جغرافیایی، آب و هوایی و دسترسی میزبان نهایی به احشاء نشخوار کنندگان آلوده باشد. در این پژوهش هدف بررسی آلودگی عقده های لنفاوی مزانتریک و مدیاستینال گوسفندهای کشتار شده در منطقه نجف آباد به نوچه لینگواتولا سراتا بود. برای این منظور از 506 مورد گوسفند در کشتارگاه نجف آباد به صورت تصادفی نمونه گیری صورت گرفت. نمونه ها شامل 4-3 عدد از هر یک از غدد مزانتر و مدیاستینال از هر حیوان بودند. جداسازی انگل از غدد لنفاوی به دو روش معمولی و هضمی انجام گرفت. نتایج حاصل از بررسی نمونه ها نشان میدهد که میزان آلودگی به فرم نابالغ انگل لینگواتولا سراتا در گوسفندهای کشتار شده در نجف آباد 6/11 درصد می باشد. در میزان آلودگی بین جنس نر و ماده تفاوت معنی داری وجود ندارد. میزان آلودگی در غدد مزانتر به صورت معنی داری بالاتر از غدد مدیاستن بود و میزان آلودگی در فصل پاییز و تابستان بالاتر از بهار و زمستان بود.