چکیده عوامل انگیزه زدا و انگیزه زا در بین دانشجویان کارشناسی ارشد رشته ی آموزش زبان انگلیسی دانشگاه های ایران مطالعه کنونی با یک رویکرد کمی-کیفی به بررسی عوامل انگیزه زدا و انگیزه زا در بین دانشجویان ارشد رشته آموزش زبان انگلیسی در دانشگاه های ایران با تکیه بر ایده ها و نظرات آن ها پرداخته است. شرکت کنندگان شامل 170 دانشجوی زن و مرد(97مرد و 73 زن) رشته آموزش زبان انگلیسی بودند که به صورت تصادفی از بین 10 دانشگاه دولتی شناخته شده ایران انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات کیفی، مصاحبه هایی با20 دانشجو، 2 دانشجو از هر دانشگاه صورت پذیرفت. متعاقباً به منظور جمع آوری اطلاعات کمی یک پرسش نامه انگیزه زدایی که شامل 40 پرسش بود، تنظیم شد و به 150 دانشجو، 15 دانشجو از هر دانشگاه، داده شد. پایایی این پرسش نامه درspss 16 محاسبه شد که ضریب آلفای کرونباخ 82/0 بود. نتایج مقایسه تحلیل اجزای اصلی و monte carlo pca نشان داد که پرسش های پرسش نامه بر روی 9 عامل بارگذاری شدند، یعنی، 1) خصوصیات اساتید؛ 2)بدبینی نسبت به آینده؛ 3)مشکلات اقتصادی؛ 4)سیستم نمره دهی؛ 5)تصمیمات مبتنی بر برنامه تحصیلی؛ 6)طرح برنامه درسی؛ 7)محیط کلاسی؛ 8)امکانات؛ و 9)تصمیمات مدیریتی. یافته های anova (اقدامات مکرر یک سویه) مشخص کرد که «مشکلات اقتصادی» بارزترین عامل انگیزه زدا برای شرکت کنندگان این مطالعه بود. دومین عامل مهم انگیزه زدا «بدبینی نسبت به آینده» احصاء شد. سومین و چهارمین عامل انگیزه زدا به ترتیب «خصوصیات اساتید» و «طرح برنامه کلاسی» بودند. ترتیب عوامل انگیزه زدا براساس اهمیت به ترتیب ذیل می باشند: «تصمیمات مبتنی بر برنامه تحصیلی»، «سیستم نمره دهی»، «تصمیمات مدیریتی»، «امکانات» و «محیط کلاس». علاوه براین راهکارهای انگیزه زایی برپایه آنچه دانشجویان به عنوان شیوه هایی جهت برون رفت از فاکتورهای انگیزه زدایی موجود پیشنهاد کردند نیز ارایه شده است. برآیند این مطالعه اغلب مورادی را شامل می شود که می بایستی توسط سیاست گذاران، مدیران دانشگاه و اساتید مورد توجه قرار گیرند. متصدیان امور نقش قابل توجهی درفراهم آوردن محیطی مناسب به منظور انگیزه زایی در دانشجویان یا اتخاذ اقدامات مقتضی به منظور رهایی از عوامل انگیزه زدای موجود می توانند ایفا نمایند.