چکیده افزایش کارآیی سیستم های اسمز معکوس از طریق کاهش میزان آب شور به کوشش: مریم کاظمی زاده نیاز به تامین آب شیرین شهری، در بسیاری از مناطق جهان به یک بحران تبدیل شده است. ایران از جمله کشورهایی است که در منطقه ای خشک و نیمه خشک واقع گردیده و در برخی از نقاط کشور به ویژه نواحی جنوبی و جنوب شرقی در زمینه تأمین آب مورد نیاز، مشکلات وسیعی وجود دارد. در این تحقیق از روش(zero liquid discharge) zld به منظور حداکثر کردن درصد آب بازیافتی توسط غشاء نمک زدا و حداقل کردن ظرفیت مورد نیاز در نمک‎زدایی حرارتی و حوضچه تبخیر استفاده شده است. این تحقیق بر روی نمونه پساب واحد آب شیرین کن (اسمز معکوس) منطقه تنگ الحد از توابع شهر حاجی آباد شهرستان زرین دشت در استان فارس انجام شد. مراحل مختلف این تحقیق شامل جمع آوری داده ها در مورد کیفیت آب، تجزیه و تحلیل اولیه فرآیند، آزمایش در مقیاس آزمایشگاه (bench scale) و ارزیابی فرآیند با استفاده از نتایج آزمون بود. آزمایش در مقیاس آزمایشگاه نیز شامل آزمایش های رسوب دهی شیمیایی با هیدروکسید سدیم (naoh) و یا آهک (ca(oh)2)، بستر شناور کریستالی (fbc)، رسوب دهی شیمیایی با آلوم (al2 (so4) 3 • 16-18 h2o)، بستر شناور کریستالی همراه با افزایش آلوم، بستر شناور کریستالی و سپس رسوب دهی شیمیایی با آلوم و در نهایت بستر شناور کریستالی همراه با افزایش سدیم آلومینات (na2al2o4) بود. بر اساس آزمایشات انجام شده در آزمایشگاه و ارزیابی این آزمایشات، بستر شناور کریستالی با اضافه کردن mg/l 100 سدیم آلومینات، برای اجرا در مقیاس پایلوت انتخاب شد. بر اساس این آزمایش میزان سیلیکا و کلسیم به ترتیب 54 و 90 درصد کاهش یافت. واژه گان کلیدی: zld، بستر شناور کریستالی، ro، سدیم آلومینات، آلوم