هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر بخشی روش و فن آموزشی پرسشگری بر تفکر انتقادی و سطوح یادگیری دردرس مطالعات اجتماعی دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه شهر همدان بود. روش تحقیق این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه اول مقطع متوسطه در دبیرستانهای دولتی و روزانه شهر همدان بودند. گروه نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از دو دبیرستان شهر همدان با در نظر گرفتن کلاس به عنوان واحد نمونه گیری انتخاب شدند. تعداد حجم نمونه 60 نفر بود که در 3 کلاس 20نفره حضور داشتند و به صورت کاملاً تصادفی در 3 گروه (2گروه آزمایش و 1 گروه کنترل)جایگزین شدند و از آنها پیش آزمون به عمل آمد. طرح آزمایشی برای هر کدام از گروههای آزمایش طی 4 جلسه اجرا شد و پس از اتمام جلسات آموزشی از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. در این پژوهش از آزمون تفکر انتقادی کالیفرنیا (فرم ب) و آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره و کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: گروه های آموزش دیده با روش پرسشگری و فن پرسشگری در میزان و عمق یادگیری، عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشته اند. در حالی که، گروه آموزش دیده با روش پرسشگری در عمق یادگیری، عملکرد بهتری نسبت به گروه آموزش دیده با فن پرسشگری داشتند. ولی در مقایسه اثربخشی این دو روش بر میزان یادگیری، تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند.